Bezklejowe oprawy: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 17: | Linia 17: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | File: | + | File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1 |
| − | + | ||
</gallery> | </gallery> | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 12:53, 30 lip 2020
Bezklejowe oprawy
Nurt poszukiwań obecny we współczesnym introligatorstwie artystycznym, którego celem jest tworzenie nowych rozwiązań konstrukcyjnych bez użycia kleju. Należą do nich oprawy o grzbiecie otwartym, oprawy przeszywane przez grzbiet a także takie, które mają zwykłaą okłądkę, lecz zarówno grzbiet, okładka jak i ich połączenie odbywa się bez użycia kleju.
Grzbiet nie pokryty żadnym materiałem obleczeniowym ani wzmacniającym, zazwyczaj nie zaklejany, eksponujący grzbieciki składek, a często także ścieg. Występuje w różnych typach opraw. We współczesnej oprawie artystycznej i eksperymentalnej występuje w oprawie zwanej koptyjską, w której składki są zszywane razem z okładkami ściegiem łańcuszkowym. Widoczny jest także w oprawie japońskiej/chińskiej, w której szycie następuje "na sztorc", z przepleceniem nici wzdłuż grzbietu i kilkakrotnym owinięciu nimi grzbietu.
Współcześnie powstają także oprawy wydawnicze z otwartym grzbietem; w ich przypadku broszurowe okładki zbudowane są z kartonowego bifolium przyklejonego do skrajnych kart bloku, a grzbiet jest lekko zaklejony. Niekiedy do szycia stosowane są barwne nici, uwydatniające ścieg, a nadto występuje nadruk tytułu na powierzchni grzbietu.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Otwarty grzbiet
Grafika
Obrazek 1
Autor: E.P.
