Stópki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
Stópki
+
==Stópki==
 
stopy, podpory (niem. Stehfüsse)
 
stopy, podpory (niem. Stehfüsse)
 
Stópki występują na dużych i ciężki kodeksach, głównie księgach śpiewów chórowych, które w trakcie korzystania  opierały się o krawędź pulpitu. Chroniły one krawędzie i kanty tworząc przestrzeń między nimi a powierzchnią oparcia. Wykonywane były głównie ze stopów żelaza, umieszczane na krawędziach i w narożnikach. Mogły występować w połączeniu z dolnymi narożnymi listwami (il. 1, 2) lub jako oddzielne elementy przybite do okładzin (il. 3, 4).  
 
Stópki występują na dużych i ciężki kodeksach, głównie księgach śpiewów chórowych, które w trakcie korzystania  opierały się o krawędź pulpitu. Chroniły one krawędzie i kanty tworząc przestrzeń między nimi a powierzchnią oparcia. Wykonywane były głównie ze stopów żelaza, umieszczane na krawędziach i w narożnikach. Mogły występować w połączeniu z dolnymi narożnymi listwami (il. 1, 2) lub jako oddzielne elementy przybite do okładzin (il. 3, 4).  

Wersja z 20:09, 10 sie 2019

Stópki

stopy, podpory (niem. Stehfüsse) Stópki występują na dużych i ciężki kodeksach, głównie księgach śpiewów chórowych, które w trakcie korzystania opierały się o krawędź pulpitu. Chroniły one krawędzie i kanty tworząc przestrzeń między nimi a powierzchnią oparcia. Wykonywane były głównie ze stopów żelaza, umieszczane na krawędziach i w narożnikach. Mogły występować w połączeniu z dolnymi narożnymi listwami (il. 1, 2) lub jako oddzielne elementy przybite do okładzin (il. 3, 4).

Przypisy

  1. Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010,
  2. Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis.
  3. Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429
  4. Encyklopedia wiedzy o książce [red. A. Birkenmajer, B. Kocowski, J. Trzynadlowski], Wrocław, 1971.
  5. Kurpik W, Uwagi o niektórych elementach oprawy i ich roli w ochronie książki, Ochrona Zabytków, 1982, Tom 35 , Numer 3-4 (138-139).
  6. Luers H., Das Fachwissen des Buchbinders, Stuttgart 1941.
  7. Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002.
  8. Scholla A.B., Libri sine asseribus. Zur Einbandtechnik, Formund Inhalt mitteleuropeischer Koperte des 8. bis 14. Jahrhunderts, Braunschweig 1970.
  9. Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1
  10. Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr Małgorzaty Pronobis-Gajdzis), Toruń 2012.



Autor: MPG