Wtórna oprawa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Wtórna oprawa== (reoprawa) Kolejna, nie pierwsza oprawa książki. Najczęściej jest efektem zabiegu naprawy zniszczonej książki, choć niekiedy powtórne oprawien...")
 
Linia 1: Linia 1:
 
==Wtórna oprawa==
 
==Wtórna oprawa==
 
(reoprawa)
 
(reoprawa)
Kolejna, nie pierwsza oprawa książki. Najczęściej jest efektem zabiegu naprawy zniszczonej książki, choć niekiedy powtórne oprawienie książki ma cel estetyzujący, dopasowanie do kolekcji lub spełnienie upodobań właściciela.  
+
 
 +
Kolejna, nie pierwsza oprawa książki.  
 +
Najczęściej jest wynikiem naprawiania zniszczonej książki, choć niekiedy powtórne oprawienie książki ma cel estetyzujący, dopasowanie do kolekcji lub spełnienie upodobań właściciela.  
 
Oprawa wtórna jest zwykle późniejsza od samego dzieła i niespójna z nim pod względem historyczno-artystycznym.
 
Oprawa wtórna jest zwykle późniejsza od samego dzieła i niespójna z nim pod względem historyczno-artystycznym.
 +
 
Introligator wykonujący oprawę wtórną, rozbierał blok i szył go ponownie, skutkiem czego w przegubach składek pozostają ślady dawnego szycia w postaci dziurek. W celu wyrównania boków introligator zwykle obcinał ponownie książkę; z tego względu każda kolejna oprawa pomniejszała format, coraz mniejsze stawały się marginesy, uszczerbku doznawały marginalia, a czasem nawet kolumna tekstu.
 
Introligator wykonujący oprawę wtórną, rozbierał blok i szył go ponownie, skutkiem czego w przegubach składek pozostają ślady dawnego szycia w postaci dziurek. W celu wyrównania boków introligator zwykle obcinał ponownie książkę; z tego względu każda kolejna oprawa pomniejszała format, coraz mniejsze stawały się marginesy, uszczerbku doznawały marginalia, a czasem nawet kolumna tekstu.
 
Stara oprawa zwykle była usuwana i zastępowana nową, choć już w XIX wieku dostrzegalne są działania zachowania oryginalnej, choćby i zniszczonej okładki,   
 
Stara oprawa zwykle była usuwana i zastępowana nową, choć już w XIX wieku dostrzegalne są działania zachowania oryginalnej, choćby i zniszczonej okładki,   
 
 
===Śródtytuł===
 
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
 
 
===Lista===
 
 
* Punkt 1
 
* Punkt 2
 
** Punkt 2.1
 
** Punkt 2.2
 
* Punkt 2
 
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 22: Linia 13:
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Pierwotna oprawa]] <br>
 
[[Pierwotna oprawa]] <br>
 +
 +
==Grafika==
 +
 +
<gallery>
 +
File:6997.JPG|Obrazek 1
 +
File:7173.JPG|Obrazek 2
 +
File:Marginalia — kopia.jpg|Obrazek 2
 +
File:IMG 7272.JPG|Obrazek 2
 +
 +
</gallery>
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Przypis 1
+
# Pokorzyńska E., Garczewska-Semka K., Przeoprawianie dawnych ksiąg, w: Bibliotekarz - Biblioteka - Historia, pod red. A. Wałkówskiego, Warszawa 2018, s. 199-204.
# Przypis 2
+
# Bogeng G., Der Bucheinband. Ein Handbuchfür Buchbinder und Bücherfreunde, Halle 1940, s. 165-167.
 +
# Lenart B., Rzecz o konserwacji książki z roku 1789, Kraków 1926, s. 2.
  
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Wersja z 08:34, 11 cze 2019

Wtórna oprawa

(reoprawa)

Kolejna, nie pierwsza oprawa książki. Najczęściej jest wynikiem naprawiania zniszczonej książki, choć niekiedy powtórne oprawienie książki ma cel estetyzujący, dopasowanie do kolekcji lub spełnienie upodobań właściciela. Oprawa wtórna jest zwykle późniejsza od samego dzieła i niespójna z nim pod względem historyczno-artystycznym.

Introligator wykonujący oprawę wtórną, rozbierał blok i szył go ponownie, skutkiem czego w przegubach składek pozostają ślady dawnego szycia w postaci dziurek. W celu wyrównania boków introligator zwykle obcinał ponownie książkę; z tego względu każda kolejna oprawa pomniejszała format, coraz mniejsze stawały się marginesy, uszczerbku doznawały marginalia, a czasem nawet kolumna tekstu. Stara oprawa zwykle była usuwana i zastępowana nową, choć już w XIX wieku dostrzegalne są działania zachowania oryginalnej, choćby i zniszczonej okładki,

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Pierwotna oprawa

Grafika

Przypisy

  1. Pokorzyńska E., Garczewska-Semka K., Przeoprawianie dawnych ksiąg, w: Bibliotekarz - Biblioteka - Historia, pod red. A. Wałkówskiego, Warszawa 2018, s. 199-204.
  2. Bogeng G., Der Bucheinband. Ein Handbuchfür Buchbinder und Bücherfreunde, Halle 1940, s. 165-167.
  3. Lenart B., Rzecz o konserwacji książki z roku 1789, Kraków 1926, s. 2.

Autor: E.P.