Transparent vellum: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 7: | Linia 7: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | File: | + | File:Transparent vellum.jpg|Obrazek 1 |
File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2 | File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2 | ||
File:Bookbinders 4.JPG|Obrazek 3 | File:Bookbinders 4.JPG|Obrazek 3 | ||
Wersja z 16:34, 23 lip 2016
Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu zaklejano białym papierem i tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Uzyskana w ten sposób dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji.
Autor
Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej.
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Obrazek 3
Obrazek 4
Przypisy
- Edwards of Halifax, w: Matt T. Roberts, Don Etherington, Bookbinding and the Conservation of books, http://cool.conservation-us.org/don/dt/dt1157.html
- P.J.M. Marks, The Edwards of Halifax Bindery, British Library Journal 24/2 (1998), s. 186, http://www.bl.uk/eblj/1998articles/pdf/article13.pdf
Autor: E.P.
