Transparent vellum: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu | + | Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu zaklejano białym papierem i tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Uzyskana w ten sposób dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji. |
===Autor=== | ===Autor=== |
Wersja z 16:32, 23 lip 2016
Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu zaklejano białym papierem i tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Uzyskana w ten sposób dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji.
Autor
Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej.
Grafika
Przypisy
- Edwards of Halifax, w: Matt T. Roberts, Don Etherington, Bookbinding and the Conservation of books, http://cool.conservation-us.org/don/dt/dt1157.html
- P.J.M. Marks, The Edwards of Halifax Bindery, British Library Journal 24/2 (1998), s. 186, http://www.bl.uk/eblj/1998articles/pdf/article13.pdf
Autor: E.P.