Tymczasowa oprawa: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Tymczasowa oprawa) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał. | Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał. | ||
| − | Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia | + | Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia połączeniem składek poprzez sklejenie grzbietów, czasem razem ze sznurkiem wpuszczonym w nacięcia w grzbecie; blok wklejano w papierową lub kartonową okładkę, krawędzie nie były obcinane. |
Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej. | Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej. | ||
Wersja z 08:46, 13 maj 2022
Tymczasowa oprawa
(łac. interim ligatura; ang. temporary binding; niem. Interimsband)
Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał.
Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia połączeniem składek poprzez sklejenie grzbietów, czasem razem ze sznurkiem wpuszczonym w nacięcia w grzbecie; blok wklejano w papierową lub kartonową okładkę, krawędzie nie były obcinane.
Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Broszurowanie
Broszurowe oprawy
Bibliofilskie oprawy
Bradel
Alla rustica oprawa
Przypisy
- Encyklopedia wiedzy o książce [red. Birkenmajer A., Kocowski B., Trzynadlowski J.], Wrocław, Warszawa, Kraków, 1971, szp. 1715.
- Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 55.
Autor: M.P.B., E.P.
