Transparent vellum: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | ==Transparent vellum== | ||
Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu zaklejano białym papierem i tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Uzyskana w ten sposób dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji. | Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu zaklejano białym papierem i tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Uzyskana w ten sposób dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji. | ||
===Autor=== | ===Autor=== | ||
Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej. | Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej. | ||
| + | |||
| + | ===Współczesne oprawy artystyczne=== | ||
| + | Technika zmodyfikowana przez jest wykorzystywana w introligatorstwie artystycznym po dzień dzisiejszy, z tym że przygotowanie pergaminu następuje w drodze mechanicznego zeszlifowania strony spodniej (mięsnej) i uzyskania bardzo cienkiego pergaminu w miejscach występowania dekoracji. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 01:24, 28 sty 2019
Spis treści
Transparent vellum
Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu zaklejano białym papierem i tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Uzyskana w ten sposób dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji.
Autor
Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej.
Współczesne oprawy artystyczne
Technika zmodyfikowana przez jest wykorzystywana w introligatorstwie artystycznym po dzień dzisiejszy, z tym że przygotowanie pergaminu następuje w drodze mechanicznego zeszlifowania strony spodniej (mięsnej) i uzyskania bardzo cienkiego pergaminu w miejscach występowania dekoracji.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Vellucent binding
Grafika
Transparent vellum Edwards of Halifax
Przypisy
- Edwards of Halifax, w: Matt T. Roberts, Don Etherington, Bookbinding and the Conservation of books, http://cool.conservation-us.org/don/dt/dt1157.html
- P.J.M. Marks, The Edwards of Halifax Bindery, British Library Journal 24/2 (1998), s. 186, http://www.bl.uk/eblj/1998articles/pdf/article13.pdf
Autor: E.P.
