Szycie karolińskie: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Szycie karolińskie) |
(→Szycie karolińskie) |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Określenie odnoszące się nie do charakterystyki systemu szycia, a wyróżnione w literaturze w odniesieniu do charakterystyki kodeksów karolińskich. | Określenie odnoszące się nie do charakterystyki systemu szycia, a wyróżnione w literaturze w odniesieniu do charakterystyki kodeksów karolińskich. | ||
− | + | ||
− | Kodeksy karolińskie szyte były bezwięzowo (szycie ściegiem łańcuszkowym podstawowym), a także na zwięzy. Przy szyciu zwięzowym | + | Kodeksy karolińskie szyte były bezwięzowo (szycie ściegiem łańcuszkowym podstawowym), a także na zwięzy. Przy szyciu zwięzowym cechą charakterystyczną jest występowanie trzech zwięzów wykonanych najczęściej z włókien roślinnych. Zwięzy na grzbiecie bloku najczęściej są rozłożone równomiernie, choć zdarza się, że przestrzeń między krawędzią bloku a skrajną stacją jest mniejsza bądź większa od pozostałych międzyzwięźli. Miejsca stacji w kodeksach karolińskich prawie zawsze były nacinane. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== |
Wersja z 21:34, 18 wrz 2021
Szycie karolińskie
(fr. couture carolingienne)
Określenie odnoszące się nie do charakterystyki systemu szycia, a wyróżnione w literaturze w odniesieniu do charakterystyki kodeksów karolińskich.
Kodeksy karolińskie szyte były bezwięzowo (szycie ściegiem łańcuszkowym podstawowym), a także na zwięzy. Przy szyciu zwięzowym cechą charakterystyczną jest występowanie trzech zwięzów wykonanych najczęściej z włókien roślinnych. Zwięzy na grzbiecie bloku najczęściej są rozłożone równomiernie, choć zdarza się, że przestrzeń między krawędzią bloku a skrajną stacją jest mniejsza bądź większa od pozostałych międzyzwięźli. Miejsca stacji w kodeksach karolińskich prawie zawsze były nacinane.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Szycie ściegiem łańcuszkowym
Przypisy
- Szirmai J.A., The archeology of medieval bookbinding, New York, 2017, s. 112-117.
Autor: M.P.B.