Haftowane oprawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Śródtytuł== Lorem ipsum dolor sit amet rękopis, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad mini...")
 
Linia 1: Linia 1:
==Śródtytuł==
+
==Haftowane oprawy==
Lorem ipsum dolor sit amet [[rękopis]], consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est [[rękopis|laborum]].
+
(ang. embordered bookbindings, fr. reliures en broderie, niem. Stickereieinbände)
  
===Śródtytuł===
+
Oprawy, których obleczenie zostało ozdobione haftem. Podłożem do haftu były tkaniny, a haft stanowił pierwotnie zamiennik drogich tkanin brokatowych. Haft nie jest techniką introligatorską, najczęściej przeznaczony na oprawę użytek był wcześniej przygotowany i pokryty haftem poza pracownią introligatorską, introligator tylko wprawiał go w okładkę.  
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
+
  
 +
Pod względem technicznym rozróżnia się hafty ze względu na podłoże: haft na aksamicie, atłasie i płótnie. Haft wykonywano nićmi, używano doń kamieni szlachetnych, korali, pereł, naszywano taśmy, druciki, sznureczki, spirale, bajorki, cekiny, borty i inne wyroby pasmanteryjne wykonane z użyciem metali szlachetnych. Stosowano różne ściegi hafciarskie, takie jak ścieg wypukły na podkładzie, ścieg płaski, satynowy, kładziony, za igłą, sznureczkowy, łańcuszkowy, rozłupany, krzyżykowy i inne oraz stosowano aplikacje. Specyficznym rodzajem był haft drobnymi koralikami na kanwie, którym pokrywano całą powierzchnię na podobieństwo mozaiki.
 +
 +
Haftem ozdabiano szczególnie wytworne oprawy, zwłaszcza księgi liturgiczne, modlitewniki, księgi związane z ceremoniałem świeckim, oprawy dokumentów o szczególnej randze, egzemplarze dedykacyjne i przeznaczone na prezenty, sztambuchy, teki czy pugilaresy. Oprawy haftowane nie stanowiły dobrej ochrony dla bloku, przeciwnie, zwykle były delikatne i same wymagały ochronnego futerału.
 +
 +
Ikonografia opraw haftowanych obejmuje przede wszystkim dekoracje heraldyczne, ornamentykę roślinną i dekoracje figuralne, zwłaszcza sceny biblijne, przedstawienia symboliczne i portrety.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 13: Linia 17:
  
 
<gallery>
 
<gallery>
 +
File:Modlitewnik Anny Jagielonki.jpg|Haftowana perłami oprawa darowana Akademii Krakowskiej przez królową Annę Jagiellonkę
 
File:Haftowana koralikami.jpg|Oprawa haftowana koralikami, ok. 1833.
 
File:Haftowana koralikami.jpg|Oprawa haftowana koralikami, ok. 1833.
  

Wersja z 22:40, 15 mar 2021

Haftowane oprawy

(ang. embordered bookbindings, fr. reliures en broderie, niem. Stickereieinbände)

Oprawy, których obleczenie zostało ozdobione haftem. Podłożem do haftu były tkaniny, a haft stanowił pierwotnie zamiennik drogich tkanin brokatowych. Haft nie jest techniką introligatorską, najczęściej przeznaczony na oprawę użytek był wcześniej przygotowany i pokryty haftem poza pracownią introligatorską, introligator tylko wprawiał go w okładkę.

Pod względem technicznym rozróżnia się hafty ze względu na podłoże: haft na aksamicie, atłasie i płótnie. Haft wykonywano nićmi, używano doń kamieni szlachetnych, korali, pereł, naszywano taśmy, druciki, sznureczki, spirale, bajorki, cekiny, borty i inne wyroby pasmanteryjne wykonane z użyciem metali szlachetnych. Stosowano różne ściegi hafciarskie, takie jak ścieg wypukły na podkładzie, ścieg płaski, satynowy, kładziony, za igłą, sznureczkowy, łańcuszkowy, rozłupany, krzyżykowy i inne oraz stosowano aplikacje. Specyficznym rodzajem był haft drobnymi koralikami na kanwie, którym pokrywano całą powierzchnię na podobieństwo mozaiki.

Haftem ozdabiano szczególnie wytworne oprawy, zwłaszcza księgi liturgiczne, modlitewniki, księgi związane z ceremoniałem świeckim, oprawy dokumentów o szczególnej randze, egzemplarze dedykacyjne i przeznaczone na prezenty, sztambuchy, teki czy pugilaresy. Oprawy haftowane nie stanowiły dobrej ochrony dla bloku, przeciwnie, zwykle były delikatne i same wymagały ochronnego futerału.

Ikonografia opraw haftowanych obejmuje przede wszystkim dekoracje heraldyczne, ornamentykę roślinną i dekoracje figuralne, zwłaszcza sceny biblijne, przedstawienia symboliczne i portrety.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

Przypisy

  1. Tomaszewski J., Oprawy haftowane i tekstylne z XVI-XIX wieku w zbiorach polskich, Warszawa 2013.

Autor: E.P.