Chorałowych ksiąg oprawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (→‎Chorałowych ksiąg oprawy: uzupełn. term. ang.)
(→‎Grafika)
Linia 11: Linia 11:
 
==Grafika==
 
==Grafika==
 
<gallery>
 
<gallery>
 +
Plik:Chorałowych ksiąg oprawy, fantast. motywy, Psalterium matutinum, Polska, 2 poł. XV w., BCzart, MNK, POLONA2.jpg | Oprawa psałterza, Polska, 2 poł. XV w., BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl
 
Plik:Ksiąg chorałowych oprawy 1.jpg | Oprawa graduału króla Jana Olbrachta dla katedry krakowskiej, 1506, Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej, fot. AKKK
 
Plik:Ksiąg chorałowych oprawy 1.jpg | Oprawa graduału króla Jana Olbrachta dla katedry krakowskiej, 1506, Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej, fot. AKKK
 
Plik:Chorałowych ksiąg5, graduał bpa Erazma Ciołka dla kat. płockiej, 1515, Płock Muzeum Diecezjalne, fot. A. Wagner.jpg| Oprawa graduału z fundacji bpa Erazma Ciołka dla katedry płockiej, 1515, Muzeum Diecezjalne w Płocku, fot. A. Wagner
 
Plik:Chorałowych ksiąg5, graduał bpa Erazma Ciołka dla kat. płockiej, 1515, Płock Muzeum Diecezjalne, fot. A. Wagner.jpg| Oprawa graduału z fundacji bpa Erazma Ciołka dla katedry płockiej, 1515, Muzeum Diecezjalne w Płocku, fot. A. Wagner
Linia 16: Linia 17:
 
Plik:Chorałowych ksiąg1, antyfonarz z XVI w. Kopera, Lepszy 1926, il. 36.jpg | Oprawa antyfonarza, XVI w., repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 36
 
Plik:Chorałowych ksiąg1, antyfonarz z XVI w. Kopera, Lepszy 1926, il. 36.jpg | Oprawa antyfonarza, XVI w., repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 36
 
Plik:Chorałowych ksiąg2, antyfonarz z XIV w., oprawa z XVIpocz. XVII w., Kopera, Lepszy 1926, il. 40.jpg | Oprawa antyfonarza z XIV w. (oprawa: XVI w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 40
 
Plik:Chorałowych ksiąg2, antyfonarz z XIV w., oprawa z XVIpocz. XVII w., Kopera, Lepszy 1926, il. 40.jpg | Oprawa antyfonarza z XIV w. (oprawa: XVI w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 40
−
Plik:Chorałowych ksiąg3, graduał z 1644, Kopera, Lepszy 1926, il..jpg | Oprawa graduału z 1644 r. (oprawa: XVII w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il.84  
+
Plik:Chorałowych ksiąg oprawy, Graduale de sanctis, prawdop. Leżajsk, ok. 1612, BCzart, MNK POLONA2.jpg | Oprawa graduału, prawdopodobnie Leżajsk, ok. 1612, BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl
 +
Plik:Chorałowych ksiąg3, graduał z 1644, Kopera, Lepszy 1926, il..jpg | Oprawa graduału z 1644 r. (oprawa: XVII w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il.84  
 +
Plik:Chorałowych ksiąg oprawy, ANTIPHONARIUM DE TEMPORE z klasztoru Bernardynów w Krystynopolu, 1669, BCzartMNK, POLONA2.jpg | Oprawa antyfonarza z klasztoru Bernardynów w Krystynopolu, 1669, BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl
 
Plik:Chorałowych ksiąg4, antyfonarz z 1743 r., Kopera, Lepszy 1926, il. 90.jpg |Oprawa antyfonarza z 1743 r. (oprawa: XVIII w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 90  
 
Plik:Chorałowych ksiąg4, antyfonarz z 1743 r., Kopera, Lepszy 1926, il. 90.jpg |Oprawa antyfonarza z 1743 r. (oprawa: XVIII w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 90  
 +
Plik:Chorałowych ksiąg oprawy, Anrtyfonarz, Polska 1774, z wcześn. okuciami, BczartMNK, POLONA2.jpg | Oprawa antyfonarza, Polska 1774 (z wcześniejszymi okuciami), BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl
  
 
</gallery>
 
</gallery>

Wersja z 20:03, 24 kwi 2021

Chorałowych ksiąg oprawy

(ang. choirbooks bindings)

typowe dla średniowiecza aż po oraz XVI-XVII w. oprawy antyfonarzy i graduałów, odznaczających się dużymi rozmiarami (sięgającymi ok. 1 m. wys.) i ciężarem (nierzadko kilkadziesiąt kilogramów). Specyfika funkcji wielkoformatowych ksiąg chorałowych pociągała za sobą konieczność specjalnego – wzmocnionego – sposobu szycia bloku i wzmocnienia struktury oprawy wraz z solidnymi zapięciami i okuciami. Z tych względów c.k.o. wykonywano z desek najczęściej dębowych lub bukowych o sporej grubości (ok. 1-3 cm) i ciężarze, pozwalającym – zwłaszcza po zapięciu woluminu – na „sprasowanie” wielkich kart pergaminu bądź papieru. Takie okładziny oblekano przeważnie grubą skórą, wytrzymałą na silne naprężenia zwłaszcza w przegubach grzbietu. Okucia niemal zawsze mają pokaźne rozmiary i grubość; wykonywano je z brązu, mosiądzu lub z żelaza, najczęściej stosując techniki odlewu, kucia, wycinania ażurów, rytowania, a rzadziej inne techniki, jak emaliowanie. Przeważnie mają one wydatne guzy, pełniące funkcje ochronne i dekoracyjne. Zapięcia najczęściej składają się z grubych, skórzanych pasków i metalowych zaczepów o wytrzymałej budowie. Najczęściej zachodzą na ok. połowę szerokości górnej okładziny (co ułatwia ściśnięcie woluminu i redukcję naprężenia okładziny) i są mocowane na bolcach. Oprócz tego spotyka się metalowe ramki i stabilizatory oraz nóżki ochronne, przydatne podczas umieszczania ksiąg na pulpitach. Dekoracja obleczeń zasadniczo nie odbiega pod względem technicznym i formalno-stylowym od dekoracji mniejszych opraw. Jednakże z racji obszerności powierzchni okładzin zazwyczaj radykalnie powiększano pola zwierciadeł lub zwielokrotniano ramy ornamentalne, w czym wykorzystywano analogiczne narzędzia zdobnicze (tłoki, radełka) jak w mniejszych oprawach. Na oprawach XV-XVII w., fundowanych przez hierarchów kościelnych, chętnie ukazywano ich superekslibrisy herbowe lub/i napisowe. Narażenie struktury bloku oraz oprawy (zwłaszcza w partii grzbietowej) na naprężenia i uszkodzenia powodowały, że koniczne były ich częste reparacje lub całkowite przeoprawienia. Częstą praktyką było wówczas pozostawianie pierwotnych okuć i zapięć, tworzących dysonans stylowy z późniejszą dekoracją okładzin. Znane jest również ukazywanie superekslibrisu osoby finansującej jedynie przeoprawienie, a nie fundatora księgi. Okoliczności te zmuszają do ostrożnego datowania całych opraw i ich poszczególnych elementów.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Liturgicznych ksiąg oprawy

Grafika

  • Oprawa psałterza, Polska, 2 poł. XV w., BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl

  • Oprawa graduału króla Jana Olbrachta dla katedry krakowskiej, 1506, Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej, fot. AKKK

  • Oprawa graduału z fundacji bpa Erazma Ciołka dla katedry płockiej, 1515, Muzeum Diecezjalne w Płocku, fot. A. Wagner

  • Oprawa graduału z fundacji abpa Macieja Drzewickiego dla katedry gnieźnieńskiej, ok. 1536; Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie, fot. A. Wagner

  • Oprawa antyfonarza, XVI w., repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 36

  • Oprawa antyfonarza z XIV w. (oprawa: XVI w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 40

  • Oprawa graduału, prawdopodobnie Leżajsk, ok. 1612, BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl

  • Oprawa graduału z 1644 r. (oprawa: XVII w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il.84

  • Oprawa antyfonarza z klasztoru Bernardynów w Krystynopolu, 1669, BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl

  • Oprawa antyfonarza z 1743 r. (oprawa: XVIII w.), repr. wg: Kopera, Lepszy 1926, il. 90

  • Oprawa antyfonarza, Polska 1774 (z wcześniejszymi okuciami), BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl

Przypisy

  1. Kopera, Lepszy 1926, s. 30, 37, 43-4 i in.;
  2. Miodońska 1979, s. 9-10, 17, 115;
  3. Wagner 2016, s. 315-316;
  4. Wagner 2016 III, s. 95-97

Autor: A.W.

Źródło: „http://leksykon.oprawoznawczy.ukw.edu.pl/index.php?title=Chorałowych_ksiąg_oprawy&oldid=12513”