Kalandrowanie: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
|||
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Kalandrowanie== | ==Kalandrowanie== | ||
| − | + | (satynowanie) (ang. calendering; fr. calandrage; niem. Kalandrieren, Satienieren) | |
| − | + | W papiernictwie czynność wykańczająca papier lub tekturę, polegająca na prasowaniu, wykonywana na urządzeniu zwanym kalander. Elementami roboczymi kalandrów są walce obrotowe, jeden sprężysty (stalowy), drugi elastyczny (np. papierowy), umieszczone poziomo jeden nad drugim i dociskane do siebie. Pomiędzy walcami przechodzi z poślizgiem poddawany wykańczaniu wytwór papierniczy w postaci wstęgi lub arkuszy, poddawany dużemu naciskowi a także wysokiej temperaturze. Większą gładkość uzyskiwano dzięki dwukrotnemu kalandrowaniu wprowadzając papier z obu stron oraz zastosowaniu frykcyjnego kalandra ścierającego. | |
| − | * | + | |
| − | * | + | W zależności od przeznaczenia odróżnia się kalandry: |
| − | * | + | * satynujące - służące do nadawania gładkości i połysku; |
| + | * frykcyjne - służące do nadawania wysokiego jednostronnego połysku; | ||
| + | * tłoczące - służące do nadawania powierzchni papieru określonej struktury/wzoru/zdobienia lub do wytłaczania na niej znaków i napisów. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 12: | Linia 14: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986. | + | # Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 212-213. |
| + | # Weichelt August, Buntpapier-Fabrikation, 3. ed., Berlin, 1927, s. 50-63 | ||
---- | ---- | ||
| − | Autor: ''' | + | Autor: '''M.P.B.''' |
Aktualna wersja na dzień 23:22, 20 kwi 2022
Kalandrowanie
(satynowanie) (ang. calendering; fr. calandrage; niem. Kalandrieren, Satienieren)
W papiernictwie czynność wykańczająca papier lub tekturę, polegająca na prasowaniu, wykonywana na urządzeniu zwanym kalander. Elementami roboczymi kalandrów są walce obrotowe, jeden sprężysty (stalowy), drugi elastyczny (np. papierowy), umieszczone poziomo jeden nad drugim i dociskane do siebie. Pomiędzy walcami przechodzi z poślizgiem poddawany wykańczaniu wytwór papierniczy w postaci wstęgi lub arkuszy, poddawany dużemu naciskowi a także wysokiej temperaturze. Większą gładkość uzyskiwano dzięki dwukrotnemu kalandrowaniu wprowadzając papier z obu stron oraz zastosowaniu frykcyjnego kalandra ścierającego.
W zależności od przeznaczenia odróżnia się kalandry:
- satynujące - służące do nadawania gładkości i połysku;
- frykcyjne - służące do nadawania wysokiego jednostronnego połysku;
- tłoczące - służące do nadawania powierzchni papieru określonej struktury/wzoru/zdobienia lub do wytłaczania na niej znaków i napisów.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Gładzenie papieru
Przypisy
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 212-213.
- Weichelt August, Buntpapier-Fabrikation, 3. ed., Berlin, 1927, s. 50-63
Autor: M.P.B.
