Bezklejowe oprawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Bezklejowe oprawy==
 
==Bezklejowe oprawy==
 +
(ang. non-adhesive bindings, fr. reliure sans colle)
  
Nurt poszukiwań obecny we współczesnym introligatorstwie artystycznym, którego celem jest tworzenie nowych rozwiązań konstrukcyjnych bez użycia kleju. Należą do nich oprawy o grzbiecie otwartym, oprawy przeszywane przez grzbiet a także takie, które mają zwykłaą okłądkę, lecz zarówno grzbiet, okładka jak i ich połączenie odbywa się bez użycia kleju.  
+
Oprawy, w których łączenie składek lub kart w blok książkowy przebiega bez użycia kleju.
  
 +
Należą do nich oprawy o grzbiecie otwartym (tzw. koptyjskie), harmonijkowe, oprawy przeszywane przez grzbiet (tzw. kopertowe, łańcuszkowe) a także takie, które mają zwykłą okładkę, lecz zarówno grzbiet, okładka jak i ich połączenie spajane są bez użycia kleju.
  
 +
Prace nad tym typem opraw sytuują się w tym nurcie poszukiwań współczesnego introligatorstwa artystycznego, których celem jest tworzenie nowych rozwiązań konstrukcyjnych bez użycia kleju, a czasem także bez nici. W swych pracach introligatorzy sięgają po niekonwencjonalne materiały, jak np. pręty metalowe, sznury, taśmy tkane lub sporządzone z tworzyw sztucznych, rybie ości. Łączenie składek, a także połączenie tak powstałych bloków z okładką przebiega w różny sposób (np. tzw. struktura tkana - ang. woven structure binding, konstrukcja blokowana - ang. interlocking book structure) i właśnie ta konstrukcja stanowi główny element dekoracyjny oprawy.
  
Grzbiet nie pokryty żadnym materiałem obleczeniowym ani wzmacniającym, zazwyczaj nie zaklejany, eksponujący grzbieciki składek, a często także ścieg. Występuje w różnych typach opraw. We współczesnej oprawie artystycznej i eksperymentalnej występuje w oprawie zwanej koptyjską, w której składki są zszywane razem z okładkami ściegiem łańcuszkowym. Widoczny jest także w oprawie japońskiej/chińskiej, w której szycie następuje "na sztorc", z przepleceniem nici wzdłuż grzbietu i kilkakrotnym owinięciu nimi grzbietu.  
+
Oprawy bezklejowe konstruuje wielu artystów introligatorów, prace tego typu są często przedstawiane na konkursach i wystawach.
  
Współcześnie powstają także oprawy wydawnicze z otwartym grzbietem; w ich przypadku broszurowe okładki zbudowane są z kartonowego bifolium przyklejonego do skrajnych kart bloku, a grzbiet jest lekko zaklejony. Niekiedy do szycia stosowane są barwne nici, uwydatniające ścieg, a nadto występuje nadruk tytułu na powierzchni grzbietu.
+
Oprawy bezklejowe stosowane są także w obszarze konserwacji-restauracji zabytkowych kodeksów.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 13: Linia 16:
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Otwarty grzbiet]] <br>
 
[[Otwarty grzbiet]] <br>
 +
[[Eksperymenty introligatorskie]] <br>
  
==Grafika==
+
==Przypisy==
  
<gallery>
+
# J. P. Zimmerlich, Woven Structure Binding. The Evolution of an approach, "The Bookbinder" 2015, s. 65-74, https://buchundform.ch/wp-content/uploads/2020/05/Jan-Zimmerlich-the-bookbinder-article-2015.pdf
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
# C. Van Vliet, E. Steiner, Woven and interlocking book structures : from the Janus, Steiner and Gefn Presses, Newark, Verm. : Janus Gefn Unlimited, 2002, https://archive.org/details/woveninterlockin00vanv/mode/2up
</gallery>
+
  
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 19:50, 6 mar 2022

Bezklejowe oprawy

(ang. non-adhesive bindings, fr. reliure sans colle)

Oprawy, w których łączenie składek lub kart w blok książkowy przebiega bez użycia kleju.

Należą do nich oprawy o grzbiecie otwartym (tzw. koptyjskie), harmonijkowe, oprawy przeszywane przez grzbiet (tzw. kopertowe, łańcuszkowe) a także takie, które mają zwykłą okładkę, lecz zarówno grzbiet, okładka jak i ich połączenie spajane są bez użycia kleju.

Prace nad tym typem opraw sytuują się w tym nurcie poszukiwań współczesnego introligatorstwa artystycznego, których celem jest tworzenie nowych rozwiązań konstrukcyjnych bez użycia kleju, a czasem także bez nici. W swych pracach introligatorzy sięgają po niekonwencjonalne materiały, jak np. pręty metalowe, sznury, taśmy tkane lub sporządzone z tworzyw sztucznych, rybie ości. Łączenie składek, a także połączenie tak powstałych bloków z okładką przebiega w różny sposób (np. tzw. struktura tkana - ang. woven structure binding, konstrukcja blokowana - ang. interlocking book structure) i właśnie ta konstrukcja stanowi główny element dekoracyjny oprawy.

Oprawy bezklejowe konstruuje wielu artystów introligatorów, prace tego typu są często przedstawiane na konkursach i wystawach.

Oprawy bezklejowe stosowane są także w obszarze konserwacji-restauracji zabytkowych kodeksów.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Otwarty grzbiet
Eksperymenty introligatorskie

Przypisy

  1. J. P. Zimmerlich, Woven Structure Binding. The Evolution of an approach, "The Bookbinder" 2015, s. 65-74, https://buchundform.ch/wp-content/uploads/2020/05/Jan-Zimmerlich-the-bookbinder-article-2015.pdf
  2. C. Van Vliet, E. Steiner, Woven and interlocking book structures : from the Janus, Steiner and Gefn Presses, Newark, Verm. : Janus Gefn Unlimited, 2002, https://archive.org/details/woveninterlockin00vanv/mode/2up

Autor: E.P.