Kompartymenty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Kompartymenty)
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Kompartymenty==
 
==Kompartymenty==
(ang. compartmen, panel, fr. compartiment, caisson, entrenerf, niem. Rückenfeld, wł. compartimento)
+
(pola grzbietowe) (ang. panels, compartments, spine compartments; fr. compartiments, caissons, entrenerfs; niem. Rückenfeld; wł. compartimento)
  
Pola na grzbiecie oprawy pomiędzy zwięzami. Ilość i wielkość kompartymentów w oprawach z grzbietem zwartym i szytych na zwięzy wypukłe odpowiada ilości i wielkości międzyzwięźli. Zazwyczaj jest ich od 3 - 8 w zależności od formatu książki.  W oprawach z grzbietem wolnym i fałszywymi zwięzami ilość i wielkość kompartymentów nie musi odpowiadać ilości i wielkości międzyzwięźli. Kompartymenty mogą być tej samej wielkości lub też różnej. W drugim przypadku zazwyczaj ich wielkość zwiększa się od góry ku dołowi grzbietu. Kompartymenty mogą być skromnie lub bardzo udekorowane. W XV w. pojawiają się tam pierwsze ślepe wyciski tłoków. Na oprawach renesansowych, zwłaszcza włoskich i francuskich w kompartymentach pojawiają się skromne wzory, czasem złocone tłoczone drobnymi tłokami. W XVII i XVIII w. zdobnictwo w kompartymentach staje się coraz bogatsze, przeważają złocone wyciski stylizowanych kwiatów, waz, pucharów. Z czasem zdobnictwo przenosi się niemalże całkowicie z okładek na grzbiety. W tym  czasie w kompartymentach zaczęto umieszczać tytuł książki (zazwyczaj 2. lub 3. kompartyment od góry), a także w luksusowych wydaniach nazwisko introligatora (dolny kompartyment), umieszczano też tam szyldziki.
+
Termin pochodzenia włoskiego (compartimento) na pola na grzbiecie oprawy pomiędzy zwięzami oraz dolną (stopka) i górną (główka) krawędzią grzbietu. Ilość i wielkość kompartymentów w oprawach z grzbietem zwartym i szytych na zwięzy wypukłe odpowiada ilości i wielkości międzyzwięźli. Zazwyczaj jest ich od 3 - 8 w zależności od formatu książki.  W oprawach z grzbietem wolnym i fałszywymi zwięzami ilość i wielkość kompartymentów nie musi odpowiadać ilości i wielkości międzyzwięźli. Kompartymenty mogą być tej samej wielkości lub też różnej. Kompartymenty mogą być skromnie lub bogato dekorowane. W XV w. pojawiają się w nich pierwsze ślepe wyciski tłoków. Na oprawach renesansowych, zwłaszcza włoskich i francuskich w kompartymentach stosowane były skromne wzory, czasem złocone, tłoczone drobnymi tłokami. W XVII i XVIII w. zdobnictwo w kompartymentach staje się coraz bogatsze, przeważają złocone wyciski stylizowanych kwiatów, waz, pucharów. Z czasem zdobnictwo przenosi się niemalże całkowicie z okładek na grzbiety. W tym  czasie w kompartymentach zaczęto umieszczać tytuł książki (zazwyczaj 2. lub 3. kompartyment od góry), często na szyldziku.
 +
 
 +
Kompartymenty były często obwodzone złotą liniową ramką (niem. Karreé), wykonywaną liniakiem, radełkiem lub linią drukarską umieszczoną w wierszowniku (zwyczaj francuski). Dla wykonania złocenia tuż przy przegubie, książka była układana na specjalnej ukośnej podkładce (niem. Karreéklotz).
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
  
[[grzbiet bloku książki]] <br>
+
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
[[międzyzwięźla]] <br>
+
[[Grzbiet]] <br>
[[zwięzy]] <br>
+
[[Międzyzwięźla]] <br>
[[szyldzik]] <br>
+
[[Zwięzy]] <br>
 +
[[Szyldzik]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 16: Linia 19:
 
File:Kompart1.jpg|il. 1. Książki z XVI i XVII w. - zdobienia kompartymentów (fot. M. Pronobis-Gajdzis)
 
File:Kompart1.jpg|il. 1. Książki z XVI i XVII w. - zdobienia kompartymentów (fot. M. Pronobis-Gajdzis)
 
File:Kompart2.jpg|il. 2. Książki z XVIII i XIX w. - zdobienia kompartymentów (fot. J. Czuczko, M. Pronobis-Gajdzis)
 
File:Kompart2.jpg|il. 2. Książki z XVIII i XIX w. - zdobienia kompartymentów (fot. J. Czuczko, M. Pronobis-Gajdzis)
 
+
Plik:Kompartymenty, oprawa klasycystyczna, Niemcy lub Polska, kon. XVIII w., BCzart. MNK, POLONA.jpg | Kompartymenty na oprawie klasycystycznej, Niemcy lub Polska, kon. XVIII w., BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl
 +
File:Oprawy 100.jpg|Grzbiet z kompartymentami nierytmicznymi, opr. F.J. Radziszewski
 
</gallery>
 
</gallery>
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002.
+
# Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s.86.
# Encyklopedia wiedzy o książce [red. Birkenmajer A., Kocowski B., Trzynadlowski J.], Wrocław, Warszawa, Kraków, 1971.
+
# Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 60.
 +
# Barber G., Le vocabulaires français de la reliure au dix-huitième siècle, [w:] De Libris Compactis. Miscellanea, collegit Georges Colin, Bruxelles 1984, s. 402-403.  
 
----
 
----
Autor: '''MPG'''
+
Autor: '''M.P.B., E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 09:40, 30 cze 2022

Kompartymenty

(pola grzbietowe) (ang. panels, compartments, spine compartments; fr. compartiments, caissons, entrenerfs; niem. Rückenfeld; wł. compartimento)

Termin pochodzenia włoskiego (compartimento) na pola na grzbiecie oprawy pomiędzy zwięzami oraz dolną (stopka) i górną (główka) krawędzią grzbietu. Ilość i wielkość kompartymentów w oprawach z grzbietem zwartym i szytych na zwięzy wypukłe odpowiada ilości i wielkości międzyzwięźli. Zazwyczaj jest ich od 3 - 8 w zależności od formatu książki. W oprawach z grzbietem wolnym i fałszywymi zwięzami ilość i wielkość kompartymentów nie musi odpowiadać ilości i wielkości międzyzwięźli. Kompartymenty mogą być tej samej wielkości lub też różnej. Kompartymenty mogą być skromnie lub bogato dekorowane. W XV w. pojawiają się w nich pierwsze ślepe wyciski tłoków. Na oprawach renesansowych, zwłaszcza włoskich i francuskich w kompartymentach stosowane były skromne wzory, czasem złocone, tłoczone drobnymi tłokami. W XVII i XVIII w. zdobnictwo w kompartymentach staje się coraz bogatsze, przeważają złocone wyciski stylizowanych kwiatów, waz, pucharów. Z czasem zdobnictwo przenosi się niemalże całkowicie z okładek na grzbiety. W tym czasie w kompartymentach zaczęto umieszczać tytuł książki (zazwyczaj 2. lub 3. kompartyment od góry), często na szyldziku.

Kompartymenty były często obwodzone złotą liniową ramką (niem. Karreé), wykonywaną liniakiem, radełkiem lub linią drukarską umieszczoną w wierszowniku (zwyczaj francuski). Dla wykonania złocenia tuż przy przegubie, książka była układana na specjalnej ukośnej podkładce (niem. Karreéklotz).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Grzbiet
Międzyzwięźla
Zwięzy
Szyldzik

Grafika

Przypisy

  1. Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s.86.
  2. Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 60.
  3. Barber G., Le vocabulaires français de la reliure au dix-huitième siècle, [w:] De Libris Compactis. Miscellanea, collegit Georges Colin, Bruxelles 1984, s. 402-403.

Autor: M.P.B., E.P.