Celuloidowe oprawy: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Celuloidowe oprawy: korekta term. ang - l. mn.) |
(→Zobacz też) |
||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. celluloid bindings, fr. reliure en celluloïd, niem. Zelluloidbucheinband, wł. rilegatura di celluloide) | (ang. celluloid bindings, fr. reliure en celluloïd, niem. Zelluloidbucheinband, wł. rilegatura di celluloide) | ||
| − | Oprawy wykonywane z tworzywa sztucznego, wynalezionego w 1869 przez braci Johna i Isaiaha | + | Oprawy wykonywane z tworzywa sztucznego, wynalezionego w 1869 przez braci Johna i Isaiaha Hyatt'ów. Celuloid to najstarsze tworzywo termoplastyczne składające się z: nitrocelulozy (70–74%), kamfory (20–30%) oraz barwników i wypełniaczy (1,5–3%). Tworzywo to otrzymuje się przez plastyfikację azotanu celulozy w kamforze. Jest ono łatwopalne, a także mało odporne na działanie związków chemicznych oraz światła. |
| + | |||
| + | Celuloid wykorzystywany na oprawy miał postać cienkich płytek o grubości 1-mm. Przypomina wyglądem kość słoniową, dlatego był używany jako jej imitacja, pozwalał na złocenie introligatorskie na gorąco, oraz barwienie go pigmentami w masie, dzięki czemu uzyskiwano jednolitą barwę lub efekt masy perłowej. Wytłaczanie na gorąco pozwalało na uzyskanie płaskorzeźbowej dekoracji. Próby druku na celuloidzie przez długi czas kończyły się niepowodzeniem, dopiero wynalazek Bernharda Ludwiga (patent z roku 1903) polegający na druku na gorąco dał dobre efekty. | ||
Celuloid charakteryzuje się termoplastycznością, ale też brakiem elastyczności, w związku z czym przeguby albo też całe grzbiety okładek były sporządzane z innego materiału - ze skóry lub tkaniny. Z celuloidu produkowano okładki do albumów oraz książeczek do nabożeństwa. | Celuloid charakteryzuje się termoplastycznością, ale też brakiem elastyczności, w związku z czym przeguby albo też całe grzbiety okładek były sporządzane z innego materiału - ze skóry lub tkaniny. Z celuloidu produkowano okładki do albumów oraz książeczek do nabożeństwa. | ||
| Linia 9: | Linia 11: | ||
[[Indeks alfabetyczny ]] <br> | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
| − | [[ | + | [[Płaskorzeźbiona dekoracja]] <br> |
[[Modlitewników oprawy]] <br> | [[Modlitewników oprawy]] <br> | ||
| Linia 16: | Linia 18: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
File:IMG 6718.JPG|Oprawa celuloidowa z dekoracją wytłaczaną | File:IMG 6718.JPG|Oprawa celuloidowa z dekoracją wytłaczaną | ||
| + | File:Modlitewników_oprawy,.jpg|Oprawa celuloidowa wypukłotłoczona, prawdopodobnie Grudziądz, lata 90. XIX w., Biblioteka Miejska w Grudziądzu, fot.: www.kpbc.pl | ||
File:Celuloidowa drukowana.jpeg|Oprawa celuloidowa drukowana | File:Celuloidowa drukowana.jpeg|Oprawa celuloidowa drukowana | ||
File:IMG 9776.JPG|Oprawa celuloidowa perłowa | File:IMG 9776.JPG|Oprawa celuloidowa perłowa | ||
| − | + | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Aktualna wersja na dzień 06:42, 18 mar 2022
Spis treści
Celuloidowe oprawy
(ang. celluloid bindings, fr. reliure en celluloïd, niem. Zelluloidbucheinband, wł. rilegatura di celluloide)
Oprawy wykonywane z tworzywa sztucznego, wynalezionego w 1869 przez braci Johna i Isaiaha Hyatt'ów. Celuloid to najstarsze tworzywo termoplastyczne składające się z: nitrocelulozy (70–74%), kamfory (20–30%) oraz barwników i wypełniaczy (1,5–3%). Tworzywo to otrzymuje się przez plastyfikację azotanu celulozy w kamforze. Jest ono łatwopalne, a także mało odporne na działanie związków chemicznych oraz światła.
Celuloid wykorzystywany na oprawy miał postać cienkich płytek o grubości 1-mm. Przypomina wyglądem kość słoniową, dlatego był używany jako jej imitacja, pozwalał na złocenie introligatorskie na gorąco, oraz barwienie go pigmentami w masie, dzięki czemu uzyskiwano jednolitą barwę lub efekt masy perłowej. Wytłaczanie na gorąco pozwalało na uzyskanie płaskorzeźbowej dekoracji. Próby druku na celuloidzie przez długi czas kończyły się niepowodzeniem, dopiero wynalazek Bernharda Ludwiga (patent z roku 1903) polegający na druku na gorąco dał dobre efekty.
Celuloid charakteryzuje się termoplastycznością, ale też brakiem elastyczności, w związku z czym przeguby albo też całe grzbiety okładek były sporządzane z innego materiału - ze skóry lub tkaniny. Z celuloidu produkowano okładki do albumów oraz książeczek do nabożeństwa.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Płaskorzeźbiona dekoracja
Modlitewników oprawy
Grafika
Oprawa celuloidowa z dekoracją wytłaczaną
Oprawa celuloidowa wypukłotłoczona, prawdopodobnie Grudziądz, lata 90. XIX w., Biblioteka Miejska w Grudziądzu, fot.: www.kpbc.pl
Oprawa celuloidowa drukowana
Oprawa celuloidowa perłowa
Przypisy
- Hyatt, J.W., Improvement in treating and molding pyroxyline, 1870, (patent) http://www.google.com/patents/US105338
- Celuloid, [w:] Encyklopedia zarządzania, https://mfiles.pl/pl/index.php/Celuloid
- Process of producing celluloid printing-plates, https://www.google.com/patents/US747738
Autor: E.P.
