Dzwonek okrągły: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Zobacz też) |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| − | [[ | + | [[Indeks alfabetyczny]] <br> |
| + | [[Ramowa kompozycja ]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
Aktualna wersja na dzień 18:13, 29 gru 2020
(w polskiej tradycji ludowej zwany janczarkiem lub janczarem), w zdobnictwie introligatorskim motyw zaczerpnięty prawdopodobnie z tzw. barwy kart do gry. Od lat 20-30 XVI w. popularny element dekoracji radełkowych opraw renesansowych w kręgu niemieckim; często spotykany na oprawach polskich (głównie krakowskich, poznańskich, toruńskich i gdańskich). Niewielkie motywy d. o., wyciskane w technice ślepego tłoczenia lub złocone, ukazywano najczęściej w pustych listwach między ramami radełkowymi: naprzemiennie z innymi motywami lub samodzielnie. W dekoracji introligatorskiej XVII w. niemal zupełnie zanikł.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Ramowa kompozycja
Grafika
Motywy dzwonka okrągłego na kartach do gry z ok. 1585 r., repr. wg: S. Radau, Makulatur im Grenzbereich..., „Einband Forschung“, H. 37, 2015, il. 7
Dzwonek okrągły na oprawie renesansowej, Kraków, lata 20. XVI w.
Dzwonek okrągły na oprawie renesansowej, Niemcy, ok. poł. XVI w.
Dzwonki okrągłe jako elementy dekoracji pustej listwy na radełkowej oprawie renesansowej, prawdopodobnie Toruń, lata 40. XVI w.
Przypisy
Autor: A.W.
