Fornir: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Fornir== | ==Fornir== | ||
| − | |||
(fr. bois de placage) | (fr. bois de placage) | ||
| + | |||
Cienki płat drewna uzyskany w drodze skrawania, wykorzystywany sporadycznie jako materiał obleczeniowy zarówno w oprawach indywidualnych, jak i wydawniczych (np. Soból i panna J. Weyssenhoffa w wydaniu Gebethnera i Wolffa 1913 oraz katalog działu polskiego na wystawie światowej w Nowym Jorku 1939). | Cienki płat drewna uzyskany w drodze skrawania, wykorzystywany sporadycznie jako materiał obleczeniowy zarówno w oprawach indywidualnych, jak i wydawniczych (np. Soból i panna J. Weyssenhoffa w wydaniu Gebethnera i Wolffa 1913 oraz katalog działu polskiego na wystawie światowej w Nowym Jorku 1939). | ||
Wersja z 16:07, 29 gru 2020
Spis treści
Fornir
(fr. bois de placage)
Cienki płat drewna uzyskany w drodze skrawania, wykorzystywany sporadycznie jako materiał obleczeniowy zarówno w oprawach indywidualnych, jak i wydawniczych (np. Soból i panna J. Weyssenhoffa w wydaniu Gebethnera i Wolffa 1913 oraz katalog działu polskiego na wystawie światowej w Nowym Jorku 1939).
Ze względu na brak elastyczności i kruchość, oprawy oklejone fornirem łatwo ulegają uszkodzeniu. Dla przeciwdziałania szybkiej destrukcji niekiedy fornirem oblekano tylko okładziny, a grzbiety wykonywano z innego materiału. Nieco trwalszy był papier fornirowany (w j. niem. zwany Japan-Holzfurnier).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Materiały obleczeniowe opraw
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- Przyps 1
Autor: E.P.
