Chrystogram: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
Linia 16: Linia 16:
 
<gallery>
 
<gallery>
  
Plik:Ihs 7.jpg
+
Plik:Ihs 7.jpg | Chrystogram na oprawie gotyckiej, 2 poł. XV w.
Plik:Ihs 1.jpg
+
Plik:Ihs 1.jpg | Chrystogram na oprawie późnogotyckiej, 1 ćw. XVI w.
Plik:Ihs 2.jpg
+
Plik:Ihs 2.jpg | Chrystogram na oprawie renesansowej, XVI w.
Plik:Ihs 8.jpg
+
Plik:Ihs 8.jpg | Chrystogram na oprawie renesansowej, XVI w.
Plik:Ihs 10.jpg
+
Plik:Ihs 10.jpg | Chrystogram na oprawie renesansowej, XVI w.
Plik:Ihs 9.jpg
+
Plik:Ihs 9.jpg | Chrystogram na oprawie manierystycznej, lata 90. XVI w.
Plik:Ihs 3.jpg
+
Plik:Ihs 3.jpg | Chrystogram na oprawie barokowej, XVII w.
Plik:Ihs 4.jpg
+
Plik:Ihs 4.jpg | Chrystogram na oprawie barokowej, XVII w.
Plik:Ihs 1b.jpg
+
Plik:Ihs 1b.jpg | Chrystogram na oprawie barokowej, XVII w.
Plik:Ihs 5.jpg
+
Plik:Ihs 5.jpg | Chrystogram na oprawie barokowej, XVIII w.
  
 
</gallery>
 
</gallery>

Wersja z 14:38, 29 gru 2020

==Chrystogram== (fr. christogramme) akronim lub monogram symbolizujący Jezusa Chrystusa. Wyróżnia się 2 chrystogramy: a) „IHS” – wywodzony od greckiego imienia Jezusa: ΙΗΣΟΥΣ (Ἰησοῦς) lub zwrotu Iesus Hominum Salvator, b) znak Chi Rho, obok których rzadko spotyka się tzw. staurogram i inne chrystologiczne monogramy.


Ad. a) motyw rozpowszechniony w łacińskim zdobnictwie introl. XV-XVI w.; na oprawach gotyckich ukazywany w różnych miejscach okładzin (zwierciadła, ramy zwierciadeł), najczęściej za pomocą niewielkich tłoków o formie pierścienia lub glorii z minuskułowym „IHS”; w renesansie popularność zyskał c. o okazalszej formie (gotycki lub antykwowy akronim lub monogram w glorii promienistej), najczęściej jako złocony wycisk z dużego tłoka lub plakiety, ukazywany jako okrągły bądź owalny medalion w centrum zwierciadła. Na księgach prywatnych ukazywany jako manifestacja pobożności bibliofila. Impulsem do rozpowszechnienia c-u na księgach w kręgu katolickim od lat 60. XVI w., było ustanowienie go godłem zakonu jezuitów (na księgach z bibliotek tej kongregacji motyw c-u z motywem krzyża i trzech gwoździ w owalnej lub okrągłej glorii promienistej wykorzystywano jako superekslibris). Od ery późnego baroku stosowany coraz rzadziej, zazwyczaj na księgach liturgicznych lub dewocyjnych, na których przybierał formę zależną od aktualnego stylu w sztuce. Na oprawach ksiąg religijnych ukazywany do dziś.


Ad b) spotykany głównie na oprawach ksiąg w kręgu chrześcijańskiego Kościoła wschodniego, niemniej ukazywany też na katolickich księgach liturgicznych oraz oprawach książek dewocyjnych.

Zobacz też

Jezus Chrystus


Grafika

Przypisy


Autor: A.W.