Dawid: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | ==Dawid== (fr. David) | + | ==Dawid== |
+ | (fr. David) | ||
+ | |||
Starotestamentowy król; popularny w ikonografii opraw średniowiecznych i nowożytnych. W romanizmie ukazywany najczęściej za pomocą tłoków w kształcie →mandorli o wym. ok. 2,5 – 3,5 cm, jako siedzący w płaszczu i z koroną na głowie, podczas gry na harfie, niekiedy z napisem identyfikacyjnym; prawdopodobnie D. ukazuje niewielka grupa tłoków romańskich z królem w środku stylizowanego Drzewa Jessego; z końca XII w. pochodzi tłok z D. w czterolistnym, wczesnogotyckim medalionie. W dojrzałym i późnym gotyku motyw ten ustąpił innym wizerunkom biblijnym, by ponownie zyskać wielką popularność w renesansie. Na oprawach XVI w. ukazywany najczęściej jako jeden z wizerunków staro- i nowotestamentowych na radełkach, a także w scenie modlitwy do Boga Ojca, widniejących na prostokątnych plakietach oraz owalnych i okrągłych medalionach; na tych ostatnich zazwyczaj z łacińskim cytatem z Psalmu 6, widniejącym w otoku. W obu typach przedstawieniowych, funkcjonujących w licznych wariantach i odmianach, powszechny na oprawach polskich od 2 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w. | Starotestamentowy król; popularny w ikonografii opraw średniowiecznych i nowożytnych. W romanizmie ukazywany najczęściej za pomocą tłoków w kształcie →mandorli o wym. ok. 2,5 – 3,5 cm, jako siedzący w płaszczu i z koroną na głowie, podczas gry na harfie, niekiedy z napisem identyfikacyjnym; prawdopodobnie D. ukazuje niewielka grupa tłoków romańskich z królem w środku stylizowanego Drzewa Jessego; z końca XII w. pochodzi tłok z D. w czterolistnym, wczesnogotyckim medalionie. W dojrzałym i późnym gotyku motyw ten ustąpił innym wizerunkom biblijnym, by ponownie zyskać wielką popularność w renesansie. Na oprawach XVI w. ukazywany najczęściej jako jeden z wizerunków staro- i nowotestamentowych na radełkach, a także w scenie modlitwy do Boga Ojca, widniejących na prostokątnych plakietach oraz owalnych i okrągłych medalionach; na tych ostatnich zazwyczaj z łacińskim cytatem z Psalmu 6, widniejącym w otoku. W obu typach przedstawieniowych, funkcjonujących w licznych wariantach i odmianach, powszechny na oprawach polskich od 2 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w. | ||
− | |||
− | |||
+ | |||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | |||
+ | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
Linia 14: | Linia 18: | ||
Plik:Dawid 2.jpg | Plik:Dawid 2.jpg | ||
Plik:Dawid 1.jpg | Plik:Dawid 1.jpg | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | # Przypis 1 | ||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''A.W.''' |
Wersja z 17:17, 20 gru 2020
Spis treści
Dawid
(fr. David)
Starotestamentowy król; popularny w ikonografii opraw średniowiecznych i nowożytnych. W romanizmie ukazywany najczęściej za pomocą tłoków w kształcie →mandorli o wym. ok. 2,5 – 3,5 cm, jako siedzący w płaszczu i z koroną na głowie, podczas gry na harfie, niekiedy z napisem identyfikacyjnym; prawdopodobnie D. ukazuje niewielka grupa tłoków romańskich z królem w środku stylizowanego Drzewa Jessego; z końca XII w. pochodzi tłok z D. w czterolistnym, wczesnogotyckim medalionie. W dojrzałym i późnym gotyku motyw ten ustąpił innym wizerunkom biblijnym, by ponownie zyskać wielką popularność w renesansie. Na oprawach XVI w. ukazywany najczęściej jako jeden z wizerunków staro- i nowotestamentowych na radełkach, a także w scenie modlitwy do Boga Ojca, widniejących na prostokątnych plakietach oraz owalnych i okrągłych medalionach; na tych ostatnich zazwyczaj z łacińskim cytatem z Psalmu 6, widniejącym w otoku. W obu typach przedstawieniowych, funkcjonujących w licznych wariantach i odmianach, powszechny na oprawach polskich od 2 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Przypis 1
Autor: A.W.