Dawid: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
==Dawid== (fr. David)
+
==Dawid==  
 +
(fr. David)
 +
 
 
Starotestamentowy król; popularny w ikonografii opraw średniowiecznych i nowożytnych. W romanizmie ukazywany najczęściej za pomocą tłoków w kształcie →mandorli o wym. ok. 2,5 – 3,5 cm, jako siedzący w płaszczu i z koroną na głowie, podczas gry na harfie, niekiedy z napisem identyfikacyjnym; prawdopodobnie D. ukazuje niewielka grupa tłoków romańskich z królem w środku stylizowanego Drzewa Jessego; z końca XII w. pochodzi tłok z D. w czterolistnym, wczesnogotyckim medalionie. W dojrzałym i późnym gotyku motyw ten ustąpił innym wizerunkom biblijnym, by ponownie zyskać wielką popularność w renesansie. Na oprawach XVI w. ukazywany najczęściej jako jeden z wizerunków staro- i nowotestamentowych na radełkach, a także w scenie modlitwy do Boga Ojca, widniejących na prostokątnych plakietach oraz owalnych i okrągłych medalionach; na tych ostatnich zazwyczaj z łacińskim cytatem z Psalmu 6, widniejącym w otoku. W obu typach przedstawieniowych, funkcjonujących w licznych wariantach i odmianach, powszechny na oprawach polskich od 2 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w.       
 
Starotestamentowy król; popularny w ikonografii opraw średniowiecznych i nowożytnych. W romanizmie ukazywany najczęściej za pomocą tłoków w kształcie →mandorli o wym. ok. 2,5 – 3,5 cm, jako siedzący w płaszczu i z koroną na głowie, podczas gry na harfie, niekiedy z napisem identyfikacyjnym; prawdopodobnie D. ukazuje niewielka grupa tłoków romańskich z królem w środku stylizowanego Drzewa Jessego; z końca XII w. pochodzi tłok z D. w czterolistnym, wczesnogotyckim medalionie. W dojrzałym i późnym gotyku motyw ten ustąpił innym wizerunkom biblijnym, by ponownie zyskać wielką popularność w renesansie. Na oprawach XVI w. ukazywany najczęściej jako jeden z wizerunków staro- i nowotestamentowych na radełkach, a także w scenie modlitwy do Boga Ojca, widniejących na prostokątnych plakietach oraz owalnych i okrągłych medalionach; na tych ostatnich zazwyczaj z łacińskim cytatem z Psalmu 6, widniejącym w otoku. W obu typach przedstawieniowych, funkcjonujących w licznych wariantach i odmianach, powszechny na oprawach polskich od 2 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w.       
----
 
Autor: '''A.W.'''
 
  
 +
 +
==Zobacz też==
 +
 +
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 14: Linia 18:
 
Plik:Dawid 2.jpg
 
Plik:Dawid 2.jpg
 
Plik:Dawid 1.jpg
 
Plik:Dawid 1.jpg
 +
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
# Przypis 1
 +
 +
----
 +
Autor: '''A.W.'''

Wersja z 17:17, 20 gru 2020

Dawid

(fr. David)

Starotestamentowy król; popularny w ikonografii opraw średniowiecznych i nowożytnych. W romanizmie ukazywany najczęściej za pomocą tłoków w kształcie →mandorli o wym. ok. 2,5 – 3,5 cm, jako siedzący w płaszczu i z koroną na głowie, podczas gry na harfie, niekiedy z napisem identyfikacyjnym; prawdopodobnie D. ukazuje niewielka grupa tłoków romańskich z królem w środku stylizowanego Drzewa Jessego; z końca XII w. pochodzi tłok z D. w czterolistnym, wczesnogotyckim medalionie. W dojrzałym i późnym gotyku motyw ten ustąpił innym wizerunkom biblijnym, by ponownie zyskać wielką popularność w renesansie. Na oprawach XVI w. ukazywany najczęściej jako jeden z wizerunków staro- i nowotestamentowych na radełkach, a także w scenie modlitwy do Boga Ojca, widniejących na prostokątnych plakietach oraz owalnych i okrągłych medalionach; na tych ostatnich zazwyczaj z łacińskim cytatem z Psalmu 6, widniejącym w otoku. W obu typach przedstawieniowych, funkcjonujących w licznych wariantach i odmianach, powszechny na oprawach polskich od 2 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w.


Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

Przypisy

  1. Przypis 1

Autor: A.W.