Relief: Różnice pomiędzy wersjami
(→Relief) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Relief== | ==Relief== | ||
| − | pojęcie stosowane w tegumentologii jako przydatne w określaniu formy plastycznej oraz techniki wykonania dekoracji na oprawach wszelkiego typu; '''a)''' r. jako efekt pracy introligatora lub innego rzemieślnika: kompozycja wydobyta z płaszczyzny tworzywa (np. skóry, metalu, kości słoniowej, papieru) z pozostawieniem w niej tła. W terminologii historyczno-artystycznej rozróżnia się m.in. r. płaski (płaskorzeźbę) i r. wypukły (wypukłorzeźbę), zależne od stopnia wypukłości kompozycji. W oprawach skórzanych, płóciennych oprawach nakładowych czy też okładkach z niektórych gatunków papieru dekoracyjnego głębokość (określana też jako wysokość) i wyrazistość reliefu uzyskanego tłokami, plakietami itp. narzędziami ma decydujące znaczenie dla wyrazu artystycznego i identyfikacji dzieła. Zależna jest m.in. od techniki pracy, rodzaju oraz stanu zachowania tworzywa, w którym dokonano reliefowania. Szczególnie efektowne, wypukłe r. spotyka się na oprawach złotniczych, na których osiągnięto je np. odlewaniem i repusowaniem; '''b)''' r. jako technika – zob. reliefowe oprawy, płaskorzeźbione oprawy | + | pojęcie stosowane w tegumentologii jako przydatne w określaniu formy plastycznej oraz techniki wykonania dekoracji na oprawach wszelkiego typu; |
| + | '''a)''' r. jako efekt pracy introligatora lub innego rzemieślnika: kompozycja wydobyta z płaszczyzny tworzywa (np. skóry, metalu, kości słoniowej, papieru) z pozostawieniem w niej tła. W terminologii historyczno-artystycznej rozróżnia się m.in. r. płaski (płaskorzeźbę) i r. wypukły (wypukłorzeźbę), zależne od stopnia wypukłości kompozycji. W oprawach skórzanych, płóciennych oprawach nakładowych czy też okładkach z niektórych gatunków papieru dekoracyjnego głębokość (określana też jako wysokość) i wyrazistość reliefu uzyskanego tłokami, plakietami itp. narzędziami ma decydujące znaczenie dla wyrazu artystycznego i identyfikacji dzieła. Zależna jest m.in. od techniki pracy, rodzaju oraz stanu zachowania tworzywa, w którym dokonano reliefowania. Szczególnie efektowne, wypukłe r. spotyka się na oprawach złotniczych, na których osiągnięto je np. odlewaniem i repusowaniem; | ||
| + | '''b)''' r. jako technika – zob. reliefowe oprawy, płaskorzeźbione oprawy | ||
A.W. | A.W. | ||
Wersja z 20:04, 14 gru 2020
Relief
pojęcie stosowane w tegumentologii jako przydatne w określaniu formy plastycznej oraz techniki wykonania dekoracji na oprawach wszelkiego typu; a) r. jako efekt pracy introligatora lub innego rzemieślnika: kompozycja wydobyta z płaszczyzny tworzywa (np. skóry, metalu, kości słoniowej, papieru) z pozostawieniem w niej tła. W terminologii historyczno-artystycznej rozróżnia się m.in. r. płaski (płaskorzeźbę) i r. wypukły (wypukłorzeźbę), zależne od stopnia wypukłości kompozycji. W oprawach skórzanych, płóciennych oprawach nakładowych czy też okładkach z niektórych gatunków papieru dekoracyjnego głębokość (określana też jako wysokość) i wyrazistość reliefu uzyskanego tłokami, plakietami itp. narzędziami ma decydujące znaczenie dla wyrazu artystycznego i identyfikacji dzieła. Zależna jest m.in. od techniki pracy, rodzaju oraz stanu zachowania tworzywa, w którym dokonano reliefowania. Szczególnie efektowne, wypukłe r. spotyka się na oprawach złotniczych, na których osiągnięto je np. odlewaniem i repusowaniem; b) r. jako technika – zob. reliefowe oprawy, płaskorzeźbione oprawy
A.W.
