Astragal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Astragal (perełkowanie)== ornament pasowy w formie okrągłych lub owalnych (niekiedy silnie wydłużonych w poziomie) perełek ukazanych naprzemiennie z pionowymi pa...")
 
Linia 1: Linia 1:
==Astragal (perełkowanie)==
+
==Astragal (perełkowanie)== (fr. astragale; moulure, ornement)
 
ornament pasowy w formie okrągłych lub owalnych (niekiedy silnie wydłużonych w poziomie) perełek ukazanych naprzemiennie z pionowymi pałeczkami bądź rombami. Wywodzi się ze starożytnej Grecji, w której służył podkreślaniu linii podziału między elementami architektonicznymi. W introligatorstwie stosowany na niewielką skalę od schyłku XVIII do 1 ćw. XIX w., często jako różniący się od pierwowzorów m.in. zmultiplikowaniem perełek lub zastąpieniem pałeczek poziomymi owalami. Specyficznym ornamentem, łączącym cechy a. i antycznego fryzu (z naprzemiennymi metopami i tryglifami) jest rosaces alternées. W klasycznej formie ukazywany na wydawniczych oprawach XIX w., jako element większych kompozycji architektonicznych.   
 
ornament pasowy w formie okrągłych lub owalnych (niekiedy silnie wydłużonych w poziomie) perełek ukazanych naprzemiennie z pionowymi pałeczkami bądź rombami. Wywodzi się ze starożytnej Grecji, w której służył podkreślaniu linii podziału między elementami architektonicznymi. W introligatorstwie stosowany na niewielką skalę od schyłku XVIII do 1 ćw. XIX w., często jako różniący się od pierwowzorów m.in. zmultiplikowaniem perełek lub zastąpieniem pałeczek poziomymi owalami. Specyficznym ornamentem, łączącym cechy a. i antycznego fryzu (z naprzemiennymi metopami i tryglifami) jest rosaces alternées. W klasycznej formie ukazywany na wydawniczych oprawach XIX w., jako element większych kompozycji architektonicznych.   
  

Wersja z 01:40, 2 gru 2020

==Astragal (perełkowanie)== (fr. astragale; moulure, ornement) ornament pasowy w formie okrągłych lub owalnych (niekiedy silnie wydłużonych w poziomie) perełek ukazanych naprzemiennie z pionowymi pałeczkami bądź rombami. Wywodzi się ze starożytnej Grecji, w której służył podkreślaniu linii podziału między elementami architektonicznymi. W introligatorstwie stosowany na niewielką skalę od schyłku XVIII do 1 ćw. XIX w., często jako różniący się od pierwowzorów m.in. zmultiplikowaniem perełek lub zastąpieniem pałeczek poziomymi owalami. Specyficznym ornamentem, łączącym cechy a. i antycznego fryzu (z naprzemiennymi metopami i tryglifami) jest rosaces alternées. W klasycznej formie ukazywany na wydawniczych oprawach XIX w., jako element większych kompozycji architektonicznych.

Zobacz też

rosaces alternées

Grafika

Przypisy

  1. Michałowski 1975, s. 69.
  2. Devaux 1977, s. 205, 263
  3. Culot 1979, tabl. III/24-25, XVII, XXIX-XXX.
  4. Nixon, Foot 1992, il. 93.
  5. Martín 1994, nr kat./il. 34.

Autor: A.W.