Nodo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
Linia 1: Linia 1:
 
(z wł.: węzeł), motyw dekoracyjny w formie romboidalnego lub kwadratowego węzła, składającego się z przepleceń o rozmaitej formie (od najprostszych – jedynie w narożach, po skomplikowane układy z wielokrotnymi przepleceniami ułożonymi pod różnym kątem). Wywodzi się z średniowiecznego zdobnictwa islamskiego, z którego w XV w. przeniknął do Włoch, gdzie zyskał dużą popularność w wielu ośrodkach introligatorskich, zarówno na płd. (m.in. Neapol, Rzym) jak i na płn. (m.in. Padwa, Wenecja). Zwielokrotnione i regularne układy n. otoczone ornamentami w geometrycznych ramach ukazywano na oprawach mudejar; pojedyncze n. często widnieją w centrum lub w narożach zwierciadeł, bądź jako elementy ujmujące od góry i dołu centralny motyw dekoracyjny. W 2 dekadzie XVI w. n. pojawiły się na oprawach krakowskich, jako dekoracja zwierciadeł stosowana wg włoskich formuł kompozycyjnych (np. jako elementy ujmujące centralny motyw superekslibrisu, tudzież zdobienia wewnętrznych naroży zwierciadła); pod koniec 2 ćw. XVI w. zostały wyparte przez modniejsze zdobienia.     
 
(z wł.: węzeł), motyw dekoracyjny w formie romboidalnego lub kwadratowego węzła, składającego się z przepleceń o rozmaitej formie (od najprostszych – jedynie w narożach, po skomplikowane układy z wielokrotnymi przepleceniami ułożonymi pod różnym kątem). Wywodzi się z średniowiecznego zdobnictwa islamskiego, z którego w XV w. przeniknął do Włoch, gdzie zyskał dużą popularność w wielu ośrodkach introligatorskich, zarówno na płd. (m.in. Neapol, Rzym) jak i na płn. (m.in. Padwa, Wenecja). Zwielokrotnione i regularne układy n. otoczone ornamentami w geometrycznych ramach ukazywano na oprawach mudejar; pojedyncze n. często widnieją w centrum lub w narożach zwierciadeł, bądź jako elementy ujmujące od góry i dołu centralny motyw dekoracyjny. W 2 dekadzie XVI w. n. pojawiły się na oprawach krakowskich, jako dekoracja zwierciadeł stosowana wg włoskich formuł kompozycyjnych (np. jako elementy ujmujące centralny motyw superekslibrisu, tudzież zdobienia wewnętrznych naroży zwierciadła); pod koniec 2 ćw. XVI w. zostały wyparte przez modniejsze zdobienia.     
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
[[Mudejar]] <br>
+
[[Mudejar oprawy]] <br>
 
[[Plecionka]] <br>
 
[[Plecionka]] <br>
 
[[Węzeł]] <br>
 
[[Węzeł]] <br>

Wersja z 20:57, 15 lis 2020

(z wł.: węzeł), motyw dekoracyjny w formie romboidalnego lub kwadratowego węzła, składającego się z przepleceń o rozmaitej formie (od najprostszych – jedynie w narożach, po skomplikowane układy z wielokrotnymi przepleceniami ułożonymi pod różnym kątem). Wywodzi się z średniowiecznego zdobnictwa islamskiego, z którego w XV w. przeniknął do Włoch, gdzie zyskał dużą popularność w wielu ośrodkach introligatorskich, zarówno na płd. (m.in. Neapol, Rzym) jak i na płn. (m.in. Padwa, Wenecja). Zwielokrotnione i regularne układy n. otoczone ornamentami w geometrycznych ramach ukazywano na oprawach mudejar; pojedyncze n. często widnieją w centrum lub w narożach zwierciadeł, bądź jako elementy ujmujące od góry i dołu centralny motyw dekoracyjny. W 2 dekadzie XVI w. n. pojawiły się na oprawach krakowskich, jako dekoracja zwierciadeł stosowana wg włoskich formuł kompozycyjnych (np. jako elementy ujmujące centralny motyw superekslibrisu, tudzież zdobienia wewnętrznych naroży zwierciadła); pod koniec 2 ćw. XVI w. zostały wyparte przez modniejsze zdobienia.

Zobacz też

Mudejar oprawy
Plecionka
Węzeł

Grafika

Przypisy


Autor: A.W.