Scezura: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 16: | Linia 16: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | File: | + | File:Il. Scezura schemat.jpg|scezura schemat |
File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2 | File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2 | ||
File:Bookbinders 4.JPG|Obrazek 3 | File:Bookbinders 4.JPG|Obrazek 3 |
Wersja z 16:32, 10 wrz 2018
Spis treści
Inne nazwy w języku polskim
scyzura, falc wyklejkowy, skrzydełko wyklejki;
Nazwy w innych językach
ang. strenghtener, guard; niem. Ansetzfalz
Definicja
Element stosowany w tzw. oprawach rzemieślniczych. Dodatkowy pasek pergaminu, papieru, płótna, dołożony pod arkusz wyklejkowy, zagięty (sfalcowany) i założony za karty przybyszowe lub pierwszą i ostatnią składkę. Niekiedy owo zagięcie (falc) dokleja się do pierwszej i ostatniej właściwej karty bloku książki.
Funkcja
•Konstrukcyjna - wzmocnienie zawieszenia bloku w oprawie; •Ochronna - chroni grzbiety kart przybyszowych wyklejkowo-ochronnych przed przedarciem w wyniku naprężeń; •Estetyczna - zasłonięcie konstrukcji książki (zawieszenia) widocznej w wewnętrznym przegubie.
Historia
Można przyjąć, że scezura jest modyfikacją najprostszej karty przybyszowej wyklejkowo-ochronnej, tj. złożonego na pół arkusza, gdzie jedna połowa stanowi właściwą wyklejkę, a druga – kartę ochronną. W takiej formie pojawia się już w XVI-wiecznych książkach. Scezury najprawdopodobniej wykształciły się niezależnie od siebie w różnych warsztatach introligatorskich. Ten drobny wynalazek spowodował znaczną poprawę stanu zachowania wyklejek i pozostałych przybyszowych. Przy otwieraniu nie powstawały w arkuszu tak duże naprężenia, przejmowała je scezura, a ponadto chroniła ona dodatkowo grzbiet arkusza. Konstrukcja tych wyklejek jest zdecydowanie lepsza od tych nie posiadających scezury. Na scezury stosowano często ówczesną makulaturę (zob. makulatura w oprawach książek), dlatego też często na tych skrawkach pergaminu, czy papieru znajdują się prawdziwe skarby kultury. Z biegiem czasu, papierową scezurę zastąpiono płócienną, co dodatkowo poprawiło stan zachowania wyklejek, a także wytrzymałość zawieszenia. Niestety upowszechniły się one dopiero w XIX w.
Grafika
Przypisy
- Przypis 1
Autor: P.M.