Scezura: Różnice pomiędzy wersjami
m (2 wersje) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | ==Inne nazwy w języku polskim== | |
+ | scyzura, falc wyklejkowy, skrzydełko wyklejki; | ||
+ | ==Nazwy w innych językach== | ||
+ | ang. strenghtener, guard; niem. Ansetzfalz | ||
+ | ==Definicja== | ||
+ | Element stosowany w tzw. oprawach rzemieślniczych. | ||
+ | Dodatkowy pasek pergaminu, papieru, płótna, dołożony pod arkusz wyklejkowy, zagięty (sfalcowany) i założony za karty przybyszowe lub pierwszą i ostatnią składkę. Niekiedy owo zagięcie (falc) dokleja się do pierwszej i ostatniej właściwej karty bloku książki. | ||
+ | ==Funkcja== | ||
+ | •Konstrukcyjna - wzmocnienie zawieszenia bloku w oprawie; | ||
+ | •Ochronna - chroni grzbiety kart przybyszowych wyklejkowo-ochronnych przed przedarciem w wyniku naprężeń; | ||
+ | •Estetyczna - zasłonięcie konstrukcji książki (zawieszenia) widocznej w wewnętrznym przegubie. | ||
+ | ==Historia== | ||
+ | Można przyjąć, że scezura jest modyfikacją najprostszej karty przybyszowej wyklejkowo-ochronnej, tj. złożonego na pół arkusza, gdzie jedna połowa stanowi właściwą wyklejkę, a druga – kartę ochronną. W takiej formie pojawia się już w XVI-wiecznych książkach. Scezury najprawdopodobniej wykształciły się niezależnie od siebie w różnych warsztatach introligatorskich. Ten drobny wynalazek spowodował znaczną poprawę stanu zachowania wyklejek i pozostałych przybyszowych. Przy otwieraniu nie powstawały w arkuszu tak duże naprężenia, przejmowała je scezura, a ponadto chroniła ona dodatkowo grzbiet arkusza. Konstrukcja tych wyklejek jest zdecydowanie lepsza od tych nie posiadających scezury. Na scezury stosowano często ówczesną makulaturę (zob. makulatura w oprawach książek), dlatego też często na tych skrawkach pergaminu, czy papieru znajdują się prawdziwe skarby kultury. Z biegiem czasu, papierową scezurę zastąpiono płócienną, co dodatkowo poprawiło stan zachowania wyklejek, a także wytrzymałość zawieszenia. Niestety upowszechniły się one dopiero w XIX w. | ||
+ | |||
+ | ==Grafika== | ||
+ | |||
+ | <gallery> | ||
+ | File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1 | ||
+ | File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2 | ||
+ | File:Bookbinders 4.JPG|Obrazek 3 | ||
+ | File:Thing.jpg|Obrazek 4 | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
+ | # Przypis 1 | ||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''P.M.''' |
Wersja z 16:16, 10 wrz 2018
Spis treści
Inne nazwy w języku polskim
scyzura, falc wyklejkowy, skrzydełko wyklejki;
Nazwy w innych językach
ang. strenghtener, guard; niem. Ansetzfalz
Definicja
Element stosowany w tzw. oprawach rzemieślniczych. Dodatkowy pasek pergaminu, papieru, płótna, dołożony pod arkusz wyklejkowy, zagięty (sfalcowany) i założony za karty przybyszowe lub pierwszą i ostatnią składkę. Niekiedy owo zagięcie (falc) dokleja się do pierwszej i ostatniej właściwej karty bloku książki.
Funkcja
•Konstrukcyjna - wzmocnienie zawieszenia bloku w oprawie; •Ochronna - chroni grzbiety kart przybyszowych wyklejkowo-ochronnych przed przedarciem w wyniku naprężeń; •Estetyczna - zasłonięcie konstrukcji książki (zawieszenia) widocznej w wewnętrznym przegubie.
Historia
Można przyjąć, że scezura jest modyfikacją najprostszej karty przybyszowej wyklejkowo-ochronnej, tj. złożonego na pół arkusza, gdzie jedna połowa stanowi właściwą wyklejkę, a druga – kartę ochronną. W takiej formie pojawia się już w XVI-wiecznych książkach. Scezury najprawdopodobniej wykształciły się niezależnie od siebie w różnych warsztatach introligatorskich. Ten drobny wynalazek spowodował znaczną poprawę stanu zachowania wyklejek i pozostałych przybyszowych. Przy otwieraniu nie powstawały w arkuszu tak duże naprężenia, przejmowała je scezura, a ponadto chroniła ona dodatkowo grzbiet arkusza. Konstrukcja tych wyklejek jest zdecydowanie lepsza od tych nie posiadających scezury. Na scezury stosowano często ówczesną makulaturę (zob. makulatura w oprawach książek), dlatego też często na tych skrawkach pergaminu, czy papieru znajdują się prawdziwe skarby kultury. Z biegiem czasu, papierową scezurę zastąpiono płócienną, co dodatkowo poprawiło stan zachowania wyklejek, a także wytrzymałość zawieszenia. Niestety upowszechniły się one dopiero w XIX w.
Grafika
Przypisy
- Przypis 1
Autor: P.M.