Alegoria: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "==Alegoria== Przedstawienie abstrakcyjnego pojęcia za pomocą ludzkiej postaci, zwierzęcia lub grupy figuralnej o skodyfikowanych cechach wyglądu (atrybuty, upozowani...") |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Alegoria== | ==Alegoria== | ||
− | Przedstawienie abstrakcyjnego pojęcia za pomocą ludzkiej postaci, zwierzęcia lub grupy figuralnej o skodyfikowanych cechach wyglądu (atrybuty, upozowanie i gesty, kostium) oraz zachowania. W zdobnictwie opraw motywy a-i uległy rozpowszechnieniu w XVI w., głównie jako zwielokrotnione wizerunki | + | Przedstawienie abstrakcyjnego pojęcia za pomocą ludzkiej postaci, zwierzęcia lub grupy figuralnej o skodyfikowanych cechach wyglądu (atrybuty, upozowanie i gesty, kostium) oraz zachowania. W zdobnictwie opraw motywy a-i uległy rozpowszechnieniu w XVI w., głównie jako zwielokrotnione wizerunki personifikacji w radełkowaniach, przedstawienia na plakietach lub w medalionach osadzone w kulturze antycznej lub Biblii (np. putto z czaszką i klepsydrą, Venus i Amor, Fortuna, Sprawiedliwość, Judyta z głową Holofernesa, samobójstwo Lukrecji), ponadto alegorie władzy królewskiej i kościelnej itp. W XVII-XVIII w., mimo bujnego rozkwitu alegoryki w Europie, przedstawienia tego rodzaju rzadko pojawiały się na oprawach (np. a-e religijne oraz związane z propagandą władzy cesarskiej i królewskiej na oprawach złotniczych, niekiedy – ze względu na barokowe skomplikowanie treści – malowane). Graficzne i malarskie scenki a-ne chętnie ukazywano na oprawach almanachów i innych niewielkich wydawnictw z kon. XVIII-pocz. XIX w. Mimo późniejszego, technicznego zwiększenia możliwości ukazywania postaci i scen figuralnych na →wydawniczych oprawach, popularność a-i systematycznie malała, ustępując m.in. przedstawieniom symbolicznym. |
− | == == | + | |
− | + | ==Zobacz też== | |
− | == == | + | |
− | + | [[personifikacja ]] <br> | |
+ | [[symbol ]] <br> | ||
+ | |||
+ | ==Grafika== | ||
+ | |||
+ | <gallery> | ||
+ | File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1 | ||
+ | File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2 | ||
+ | |||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
+ | # von Rabenau 1983, s. 319-327. | ||
+ | # Kozakiewicz 1996, s. 9-10. | ||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''A.W.''' |
Wersja z 22:20, 7 lis 2020
Spis treści
Alegoria
Przedstawienie abstrakcyjnego pojęcia za pomocą ludzkiej postaci, zwierzęcia lub grupy figuralnej o skodyfikowanych cechach wyglądu (atrybuty, upozowanie i gesty, kostium) oraz zachowania. W zdobnictwie opraw motywy a-i uległy rozpowszechnieniu w XVI w., głównie jako zwielokrotnione wizerunki personifikacji w radełkowaniach, przedstawienia na plakietach lub w medalionach osadzone w kulturze antycznej lub Biblii (np. putto z czaszką i klepsydrą, Venus i Amor, Fortuna, Sprawiedliwość, Judyta z głową Holofernesa, samobójstwo Lukrecji), ponadto alegorie władzy królewskiej i kościelnej itp. W XVII-XVIII w., mimo bujnego rozkwitu alegoryki w Europie, przedstawienia tego rodzaju rzadko pojawiały się na oprawach (np. a-e religijne oraz związane z propagandą władzy cesarskiej i królewskiej na oprawach złotniczych, niekiedy – ze względu na barokowe skomplikowanie treści – malowane). Graficzne i malarskie scenki a-ne chętnie ukazywano na oprawach almanachów i innych niewielkich wydawnictw z kon. XVIII-pocz. XIX w. Mimo późniejszego, technicznego zwiększenia możliwości ukazywania postaci i scen figuralnych na →wydawniczych oprawach, popularność a-i systematycznie malała, ustępując m.in. przedstawieniom symbolicznym.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- von Rabenau 1983, s. 319-327.
- Kozakiewicz 1996, s. 9-10.
Autor: A.W.