All'antica wizerunki: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grafika) |
(→all'antica wizerunki) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==all'antica wizerunki== | ==all'antica wizerunki== | ||
− | + | Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących. | |
− | + | == == | |
− | + | A. W. | |
− | + | == == | |
− | + | Bibl.: Gombrich 1963, s. 31-41; Kowalczyk 1969, s. 121-137; Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336; Hobson 1989, s. 91-126; Mazal 1996, s. …; Jaworski 2015, s. 221-247; Wagner 2015, s. 96-97. | |
==Grafika== | ==Grafika== |
Wersja z 17:19, 15 paź 2020
Spis treści
all'antica wizerunki
Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących.
A. W.
Bibl.: Gombrich 1963, s. 31-41; Kowalczyk 1969, s. 121-137; Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336; Hobson 1989, s. 91-126; Mazal 1996, s. …; Jaworski 2015, s. 221-247; Wagner 2015, s. 96-97.