Zapięcia pętelkowe: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Przypisy) |
|||
Linia 13: | Linia 13: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
− | # | + | # Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010. |
+ | # Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy. | ||
# Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis. | # Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis. | ||
# Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429 | # Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429 | ||
Linia 20: | Linia 21: | ||
# Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002. | # Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002. | ||
# Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1 | # Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1 | ||
− | # Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr | + | # Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr Małgorzata Pronobis-Gajdzis), Toruń UMK 2012. |
---- | ---- | ||
Autor: '''MPG''' | Autor: '''MPG''' |
Wersja z 16:48, 13 wrz 2020
Zapięcia pętelkowe
niem. Schlaufenverschluss) Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10[mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chetnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (fot. 1)
Grafika
Przypisy
- Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010.
- Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy.
- Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis.
- Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429
- Encyklopedia wiedzy o książce [red. A. Birkenmajer, B. Kocowski, J. Trzynadlowski], Wrocław, 1971.
- Kurpik W, Uwagi o niektórych elementach oprawy i ich roli w ochronie książki, Ochrona Zabytków, 1982, Tom 35 , Numer 3-4 (138-139).
- Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002.
- Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1
- Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr Małgorzata Pronobis-Gajdzis), Toruń UMK 2012.
Autor: MPG