Format papieru: Różnice pomiędzy wersjami
(→Formaty papieru czerpanego) |
(→Formaty papieru czerpanego) |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
| Crown | | Crown | ||
| 48 x 36 | | 48 x 36 | ||
+ | |- | ||
+ | | Foolscap | ||
+ | | 39,6 x 32,1 | ||
|} | |} | ||
− | + | {| | |
− | + | |+ Francja | |
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | || | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
Linia 51: | Linia 65: | ||
− | + | ||
− | + | ||
Grand Aigle 104 X 70 | Grand Aigle 104 X 70 | ||
Grand Colombier 90 x 63 | Grand Colombier 90 x 63 |
Wersja z 00:08, 9 wrz 2020
Spis treści
Format papieru
(niem. Papierformate, Normalformate)
Rozmiar arkusza papieru, niegdyś stanowiący wielkość pojedynczych, ręcznie czerpanych arkuszy, a współcześnie wielkość standardowych arkuszy używanych w działalności poligraficznej oraz dostępnych na rynku.
Formaty papieru czerpanego
Ograniczenie wielkości arkuszy papierów europejskich łączyło się z ręczną techniką czerpania papieru na sicie z ramą. Proporcje brzegów arkusza zwykle zbliżone były do złotej proporcji, wyrażały się stosunkiem 8:5 (1,618:1).
W różnych krajach stosowano różne nazwy i formaty papieru:
Imperial | 72 x 52,8 |
Elephant | 67,2 x 55,2 |
Royal | 60 x 48 |
Medium | 57,6 x 45,6 |
52,8 x 43,2 | |
Demy, Printing | 52 x 42 |
Large Post | 50,4 x 39,6 |
Demy, Writing | 38 x 37,2 |
Crown | 48 x 36 |
Foolscap | 39,6 x 32,1 |
Formaty papierów z biegiem czasu i w zależności od miejsca produkcji, zmieniały nazwy i wykazywały odchylenia wymiarów. Najstarsze przekazy pochodzą z XIV-wiecznej Bolonii i wymieniają następujące formaty:
Papier stosowany ok. 1390 r. przez Ulmana Stromera w Norymberdze posiadał wymiary 420 x 300 mm. Natomiast w Polsce w XV wieku, wraz z założeniem rodzimych papierni, pojawiły się dwa główne formaty arkuszy:
Współczesne formaty papieruObowiązująca w Polsce norma arkuszy papieru PN-EN ISO 216:2009 jest zgodna z międzynarodową normą ISO 216. Jej źródłem była niemiecka norma DIN 476 stworzona przez Niemiecki Instytut Normalizacyjny w 1922 r. Norma ISO 216 definiuje dwa szeregi formatów: A i B. Punktem wyjścia dla formatu A jest powierzchnia arkusza A0 wynosząca 1 m². Wielkość formatu B wychodzi od długości boków: długość krótszego boku w formacie B0 wynosi 1 m. Zarówno w formacie A jak i B proporcja boków wynosi 1:√2 (z zaokrągleniem do pełnych milimetrów), co daje, po złamaniu na pół, tę samą proporcję długości boków w każdym każdym kolejnym formacie. Dodatkowo istnieje format C, odnoszący się głównie do rozmiarów kopert.
Zobacz teżIndeks alfabetyczny GrafikaPrzypisy
Autor: MPG, E.P. |