Bejce: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Bejce) |
(→Bejce) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
wytrawy (niem. Beizen) | wytrawy (niem. Beizen) | ||
| − | Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. | + | Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. Stosowano je zarówno do barwienia powierzchni całej skóry jak i do tworzenia wzorów (marmoryzowania). |
Podczas barwienia skór zachodzą reakcje bejc z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, które bywają szkodliwe. W wyniku utleniania mogą pojawić się wybarwienia bądź wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą: soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza, a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów itp. | Podczas barwienia skór zachodzą reakcje bejc z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, które bywają szkodliwe. W wyniku utleniania mogą pojawić się wybarwienia bądź wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą: soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza, a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów itp. | ||
Wersja z 21:59, 3 wrz 2020
Bejce
wytrawy (niem. Beizen)
Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. Stosowano je zarówno do barwienia powierzchni całej skóry jak i do tworzenia wzorów (marmoryzowania).
Podczas barwienia skór zachodzą reakcje bejc z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, które bywają szkodliwe. W wyniku utleniania mogą pojawić się wybarwienia bądź wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą: soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza, a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów itp.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Marmoryzowane oprawy
Przypisy
- Przypis 1
Autor: E.P.
