Papiery natryskowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
Linia 19: Linia 19:
  
 
Zdobienie przebiega przy użyciu szablonu wyciętego z kartonu lub blachy. Szablony zasłaniają fragmenty powierzchni, chroniąc je przed zabarwieniem. Nieosłonięte partie papieru sa barwione przez rozpylenie farby, następnie szablon jest przekładany na dalsze pole pracy i operacja jest wielokrotnie powtarzana.
 
Zdobienie przebiega przy użyciu szablonu wyciętego z kartonu lub blachy. Szablony zasłaniają fragmenty powierzchni, chroniąc je przed zabarwieniem. Nieosłonięte partie papieru sa barwione przez rozpylenie farby, następnie szablon jest przekładany na dalsze pole pracy i operacja jest wielokrotnie powtarzana.
 
===Papiery natryskowe wielowarstwowe===
 
(ang. double layered crinkled paper, niem. zweilagiges Kniterpapier)
 
 
Papier warstwowy powstawał przez naklejenie na papier większego, pogniecionego arkusza bibułki, dzięki czemu powstawały wypukłe żyłki. Papier był natryskiwany jedno- lub dwubarwnie, wzmagając efekt przestrzenności.
 
Sporządzane przez S. Szczerbińskiego papiery warstwowe były niekiedy dodatkowo złocone przy użyciu wałka, złota farba osadzała sie na wypukłościach żyłek.
 
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Wersja z 17:22, 29 cze 2020

Papiery natryskowe

(niem. Spritzpapier) Papiery barwione i zdobione poprzez rozpylenie farby.

Technika wykonania polega na pokryciu powierzchni papieru farbą przez rozpylenie jej ręczne lub mechaniczne przy użyciu urządzenia zwanego pulweryzatorem, a współcześnie - aerografem. Do natryskiwania używane są głównie farby wodne (tusze, akwarele, gwasze, akryle), zwykle z dodatkiem alkoholu lub specjalistycznego rozpuszczalnika, przeciwdziałającego zatykaniu się dyszy aerografu.

Technika powstała ok. 1850 roku, na początku XX w. produkowano w Lipsku w firmie Tangier-Werk urządzenia do rozpylania, które umożliwiały seryjną produkcję papierów i ich upowszechnienie.

Technika natryskowa jest wykorzystywana także w dekorowaniu innych elementów oprawy, w szczególności krawędzi.

W Polsce wytwarzaniem papierów natryskowych zajmował się Stefan Szczerbiński, który w l. 30. XX w. tworzył je w różnych technikach zdobniczych: gniecione, szablonowe, warstwowe.

Papiery natryskowe gniecione

Technika polega na zgnieceniu papieru, a następnie napylaniu farb pod różnymi kątami nachylenia. Powstają dzięki temu fantazyjne, przestrzenne efekty. S. Szczerbiński nazywał takie papiery "księżycowymi".

Papiery natryskowe szablonowe

Zdobienie przebiega przy użyciu szablonu wyciętego z kartonu lub blachy. Szablony zasłaniają fragmenty powierzchni, chroniąc je przed zabarwieniem. Nieosłonięte partie papieru sa barwione przez rozpylenie farby, następnie szablon jest przekładany na dalsze pole pracy i operacja jest wielokrotnie powtarzana.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papier szablonowy

Grafika

Przypisy

  1. T. Windyka, Papiery wzorzyste. Katalog zbiorów Muzeum Papiernictwa w Dusznikach, Duszniki 2012, s. 212-279.
  2. Schabloniertes Papier, http://www.buntpapier.org/techniken/schabloniertes-papier.html

Autor: E.P.