Zestawianie okładki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zestawianie okładki)
(Ręczne zestawianie okładek)
Linia 10: Linia 10:
 
W oprawie ręcznej tekturki okładzinowe oraz grzbietówka mogą zostać połączone na pomocniczym papierowym pasku i dopiero oklejone materiałem obleczeniowym.  
 
W oprawie ręcznej tekturki okładzinowe oraz grzbietówka mogą zostać połączone na pomocniczym papierowym pasku i dopiero oklejone materiałem obleczeniowym.  
  
Do seryjnego wykonywania okładek służą proste urządzenia ułatwiające i przyspieszające zestawianie okładek. Składają się one z podstawy (deska) oraz szeregu listew, wyznaczających miejsce ułożenia materiałów (tzw. kątnik, spacja, nakładaczka).
+
Do seryjnego wykonywania okładek służą proste urządzenia ułatwiające i przyspieszające zestawianie okładek. Składają się one z podstawy (deska) oraz szeregu listew, wyznaczających miejsce ułożenia materiałów (tzw. kątnik, spacja). Najprostszą pomocą może być kartonowa listewka (nakładaczka) wyznaczająca szerokość odstępu między elementami.
  
 
===Maszynowe zestawianie okładek===
 
===Maszynowe zestawianie okładek===

Wersja z 19:53, 22 mar 2020

Zestawianie okładki

(montowanie okładki)

W technice oprawy wklejanej proces wykonywania okładki niezależnie od bloku książki. Może być wykonywane ręcznie dla jednej lub oprawianej jednocześnie większej ilości książek, w oprawie przemysłowej wykonywane seryjnie dla dużej ilości egzemplarzy.

Wykonanie okładek polega na przycięciu odpowiedniej wielkości okładzinówek, grzbietówki oraz materiałów obleczeniowych, te ostatnie mają ścięte skośnie narożniki. Materiały okładkowe łączone są poprzez sklejenie. Materiał obłóczkowy lub pasek grzbietowy ułożony na stole spodnią stroną do góry pokrywany jest klejem. Na nim układana jest grzbietówka, a po obu jej stronach, w odpowiednim oddaleniu - tekturki okładkowe. Następnie podwijane są brzegi. W sporządzeniu okładki kombinowanej (oprawie półpłóciennej, półskórkowej) następuje oklejenie narożników, a następnie materiałów oblekających okładki, zwykle użytków papierowych. W końcowej fazie elementy są ze sobą ściskane, albo przez przytarcie kostką albo przez sprasowanie.

Ręczne zestawianie okładek

W oprawie ręcznej tekturki okładzinowe oraz grzbietówka mogą zostać połączone na pomocniczym papierowym pasku i dopiero oklejone materiałem obleczeniowym.

Do seryjnego wykonywania okładek służą proste urządzenia ułatwiające i przyspieszające zestawianie okładek. Składają się one z podstawy (deska) oraz szeregu listew, wyznaczających miejsce ułożenia materiałów (tzw. kątnik, spacja). Najprostszą pomocą może być kartonowa listewka (nakładaczka) wyznaczająca szerokość odstępu między elementami.

Maszynowe zestawianie okładek

Przemysłowa maszyna do produkcji okładek twardych składa się z zasobników, w których znajdują się materiały: przygotowane w odpowiednim formacie tekturki okładkowe, oklejki, a dla oprawy półpłóciennej paski płótna przeznaczone na grzbiet oraz papierowe użytki na oklejenie okładek. Kartonowa grzbietówka podawana jest ze zwoju i przycinana w trakcie produkcji. Automatyczne samonakładacze podają obłóczkę na stół nadawczy, po drodze jest ona smarowana przez cylinder nadający klej. Na niej układane są materiały usztywniające. Po zawinięciu brzegów oklejek elementy zostają do siebie dociśnięte, a następnie trafiają na stanowisko prasowania. W maszynowym zestawianiu okładek stosuje się szybkoschnący klej na gorąco. Wydajność maszyny przekracza 500 okładek/godz.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Bradel
Wklejane oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 84-89.
  2. Przypis 2

Autor: E.P.