Antytetyczny układ dekoracyjny: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Antytetyczny układ dekoracyjny== | ==Antytetyczny układ dekoracyjny== | ||
Sposób rozmieszczenia motywów dekoracyjnych (figuralnych, zoomorficznych lub innych) naprzeciwko siebie wraz z oddzielającym je elementem centralnym, bądź bez niego; może występować pojedynczo lub jako powtarzalny składnik ornamentu. W zdobnictwie introligatorskim pojawiał się już w romanizmie (na pojedynczych tłokach lub w parach tłoków z naprzeciwlegle zakomponowanymi motywami np. wojowników, stworów fantastycznych); na oprawach XVI-XVIII w. stosowany głównie w przedstawieniach herbów z tzw. trzymaczami herbowymi po bokach tarczy lub kartusza, w wizerunkach aniołków, puttów itp. podtrzymujących koronę nad herbem oraz w obrębie dekoracji wypełniającej całe zwierciadła lub medaliony w centrum okładzin; popularny w klasycystycznych dekoracjach radełkowych z wizerunkami sfinksów, lwów, rogów obfitości itp. ujmujących palmetę bądź inny motyw. W późniejszym czasie niekiedy stosowany w dekoracjach historyzujących. | Sposób rozmieszczenia motywów dekoracyjnych (figuralnych, zoomorficznych lub innych) naprzeciwko siebie wraz z oddzielającym je elementem centralnym, bądź bez niego; może występować pojedynczo lub jako powtarzalny składnik ornamentu. W zdobnictwie introligatorskim pojawiał się już w romanizmie (na pojedynczych tłokach lub w parach tłoków z naprzeciwlegle zakomponowanymi motywami np. wojowników, stworów fantastycznych); na oprawach XVI-XVIII w. stosowany głównie w przedstawieniach herbów z tzw. trzymaczami herbowymi po bokach tarczy lub kartusza, w wizerunkach aniołków, puttów itp. podtrzymujących koronę nad herbem oraz w obrębie dekoracji wypełniającej całe zwierciadła lub medaliony w centrum okładzin; popularny w klasycystycznych dekoracjach radełkowych z wizerunkami sfinksów, lwów, rogów obfitości itp. ujmujących palmetę bądź inny motyw. W późniejszym czasie niekiedy stosowany w dekoracjach historyzujących. | ||
| + | |||
| + | ---- | ||
| + | Autor: '''A.W.''' | ||
| + | |||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
| Linia 6: | Linia 10: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Plik:Antytetyczny układ 1.jpg | Plik:Antytetyczny układ 1.jpg | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Wersja z 17:26, 11 lis 2019
Antytetyczny układ dekoracyjny
Sposób rozmieszczenia motywów dekoracyjnych (figuralnych, zoomorficznych lub innych) naprzeciwko siebie wraz z oddzielającym je elementem centralnym, bądź bez niego; może występować pojedynczo lub jako powtarzalny składnik ornamentu. W zdobnictwie introligatorskim pojawiał się już w romanizmie (na pojedynczych tłokach lub w parach tłoków z naprzeciwlegle zakomponowanymi motywami np. wojowników, stworów fantastycznych); na oprawach XVI-XVIII w. stosowany głównie w przedstawieniach herbów z tzw. trzymaczami herbowymi po bokach tarczy lub kartusza, w wizerunkach aniołków, puttów itp. podtrzymujących koronę nad herbem oraz w obrębie dekoracji wypełniającej całe zwierciadła lub medaliony w centrum okładzin; popularny w klasycystycznych dekoracjach radełkowych z wizerunkami sfinksów, lwów, rogów obfitości itp. ujmujących palmetę bądź inny motyw. W późniejszym czasie niekiedy stosowany w dekoracjach historyzujących.
Autor: A.W.
