Kierunek papieru: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "==Kierunek papieru== (Laufrichtung) Cecha papieru produkowanego fabrycznie, wynikająca z Papiery ręcznie czerpane mają chaotycznie ułożone włókna, natomiast po...") |
(→Kierunek papieru) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(Laufrichtung) | (Laufrichtung) | ||
| − | Cecha papieru produkowanego fabrycznie, wynikająca z | + | Cecha papieru produkowanego fabrycznie, wynikająca z układania się włókien celulozy równolegle do długości sita maszynowego. W konsekwencji papier jest sztywniejszy i mocniejszy w kierunku równoległym do długości wstęgi papieru, trudno zagina się i składa w kierunku poprzecznym, a przy składaniu grubszej warstwy arkuszy powstają zmarszczki. Książka wydrukowana na papierze o kierunku poprzecznym nie otwiera się dobrze, kartki mają tendencję do "wstawania". |
| − | + | Po zwilżeniu papier rozciąga się bardziej w kierunku poprzecznym do biegu wstęgi papieru. Wyklejka z papieru maszynowego rozciąga się na szerokość, arkusz papieru staje się za szeroki. W oprawach starannych należy przewidzieć ten efekt i przed smarowaniem klejem odciąć wąski ścinek. Wysychając papier ponownie kurczy się i powoduje wyginanie się okładki. Dla przeciwdziałania temu efektowi nakleja się kontrę na drugą stronę (w przypadku okładki wyklejka stanowi kontrę dla obleczenia). | |
| + | Zastosowanie na wyklejkę papieru w kierunku poprzecznym powoduje nadmiar papieru i powstawanie zmarszczek. Sklejenie materiałów o niedopasowanym kierunku włókien powoduje że po wyschnięciu wyrób wypacza się na różne strony. | ||
| + | Papiery ręcznie czerpane mają chaotycznie ułożone włókna i pod wpływem wilgoci rozciągają się równomiernie we wszystkich kierunkach. | ||
| + | |||
| + | Introligatorzy wypracowali kilka sposobów ustalenia kierunku papieru. Pierwszy polega na wygięciu arkusza papieru, w kierunku poprzecznym arkusz stawia większy opór, wzdłuż włókien łatwiej się wygina. Drugim sposobem jest zwilżenie krawędzi arkusza; krawędź poprzeczna będzie się falowała. Inny sposób polega na przeciągnięciu paznokciem po krawędzi arkusza, podobnie jak przy nawilżeniu krawędź poprzeczna rozciągnie się i sfaluje. Kolejny sposób polega na naddarciu arkusza, wzdłuż włókien papier rozdziera się łatwiej i równiej. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 21:28, 14 paź 2019
Spis treści
Kierunek papieru
(Laufrichtung)
Cecha papieru produkowanego fabrycznie, wynikająca z układania się włókien celulozy równolegle do długości sita maszynowego. W konsekwencji papier jest sztywniejszy i mocniejszy w kierunku równoległym do długości wstęgi papieru, trudno zagina się i składa w kierunku poprzecznym, a przy składaniu grubszej warstwy arkuszy powstają zmarszczki. Książka wydrukowana na papierze o kierunku poprzecznym nie otwiera się dobrze, kartki mają tendencję do "wstawania".
Po zwilżeniu papier rozciąga się bardziej w kierunku poprzecznym do biegu wstęgi papieru. Wyklejka z papieru maszynowego rozciąga się na szerokość, arkusz papieru staje się za szeroki. W oprawach starannych należy przewidzieć ten efekt i przed smarowaniem klejem odciąć wąski ścinek. Wysychając papier ponownie kurczy się i powoduje wyginanie się okładki. Dla przeciwdziałania temu efektowi nakleja się kontrę na drugą stronę (w przypadku okładki wyklejka stanowi kontrę dla obleczenia). Zastosowanie na wyklejkę papieru w kierunku poprzecznym powoduje nadmiar papieru i powstawanie zmarszczek. Sklejenie materiałów o niedopasowanym kierunku włókien powoduje że po wyschnięciu wyrób wypacza się na różne strony.
Papiery ręcznie czerpane mają chaotycznie ułożone włókna i pod wpływem wilgoci rozciągają się równomiernie we wszystkich kierunkach.
Introligatorzy wypracowali kilka sposobów ustalenia kierunku papieru. Pierwszy polega na wygięciu arkusza papieru, w kierunku poprzecznym arkusz stawia większy opór, wzdłuż włókien łatwiej się wygina. Drugim sposobem jest zwilżenie krawędzi arkusza; krawędź poprzeczna będzie się falowała. Inny sposób polega na przeciągnięciu paznokciem po krawędzi arkusza, podobnie jak przy nawilżeniu krawędź poprzeczna rozciągnie się i sfaluje. Kolejny sposób polega na naddarciu arkusza, wzdłuż włókien papier rozdziera się łatwiej i równiej.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- Mała historia papieru, http://historiapapieru.yum.pl/sitemap.html
- R. Szczęsny, Materiałoznawstwo introligatorskie, Warszawa 1983, s. 21-26, 29-33.
Autor: E.P.
