Falc: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przykłady) |
|||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
==Przykłady== | ==Przykłady== | ||
| − | Poprzez odpowiednie zagięcie scezury (zob. scezura) powstaje falc, w który wkłada się karty przybyszowe, bądź karty właściwe kodeksu w zależności od konstrukcji wyklejki. Czasem wykonuje się w scezurze podwójne złożenie, powstaje wówczas forma mini leporello. Taka scezura nosi nazwę scezury z podwójnym falcem. Wówczas w tak wykonane falce wkłada się składkę wyklejkową i kolejną składkę. Falc najczęściej przykleja się do karty właściwej z nim sąsiadującej. | + | Poprzez odpowiednie zagięcie scezury (zob. scezura) powstaje falc, w który wkłada się karty przybyszowe, bądź karty właściwe kodeksu w zależności od konstrukcji wyklejki (il. 2). Czasem wykonuje się w scezurze podwójne złożenie, powstaje wówczas forma mini leporello. Taka scezura nosi nazwę scezury z podwójnym falcem. Wówczas w tak wykonane falce wkłada się składkę wyklejkową i kolejną składkę. Falc najczęściej przykleja się do karty właściwej z nim sąsiadującej. |
==Funkcja== | ==Funkcja== | ||
| − | Falc zapobiega pęknięciom powstającym w wewnętrznym przegubie książki, w wyniku powstawania silnych naprężeń, przy otwieraniu książki, pomiędzy oprawą a jej blokiem. W XIX i XX w. to strategiczne w scezurze miejsce podklejano tkaniną lub też było wykonane wyłącznie z tkaniny, wówczas w przegubie wewnętrznym, tkanina ta była widoczna, ten rodzaj wyklejki nosi nazwę wyklejki z widocznym falcem ( | + | Falc zapobiega pęknięciom powstającym w wewnętrznym przegubie książki, w wyniku powstawania silnych naprężeń, przy otwieraniu książki, pomiędzy oprawą a jej blokiem. W XIX i XX w. to strategiczne w scezurze miejsce podklejano tkaniną lub też było wykonane wyłącznie z tkaniny, wówczas w przegubie wewnętrznym, tkanina ta była widoczna, ten rodzaj wyklejki nosi nazwę wyklejki z widocznym falcem (il. 3). |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | File: | + | File:Falcowanie.jpg|il. 2. Sposoby falcowania arkuszy. |
| − | + | File:Scezura z napisami Easy-Resize.jpg.jpg|il. 2. Falc założony za karty przybyszowe (rys. K. Komsta-Sławińska) | |
| + | File:Widoczny falc s.101 zjaw.jpg|il. 3. Wyklejka z widocznym falcem. (rys. Zjawiński Z., 1965, s. 101) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Wersja z 16:58, 25 wrz 2019
Spis treści
Falc
(zagiętka, złam, zagięcie, piętka) (ang. stub, niem. Falz, wł. cerniera)
Falc (znaczenie 1)
Miejsce, w którym nastąpiło zamierzone złożenie (złamanie) arkusza papieru celem uzyskania wymaganego formatu. W wyniku składania arkuszy (falcowanie, łamanie) powstają odowiednio: falc grzbietowy, górny, dolny i przedni, które po obcięciu bloku lub rozcięciu stają się odpowiednio: grzbietem bloku książki, krawędzią górną, dolną i przednią bloku książki.(il. 1)
Falc (znaczenie 2)
Wszystkie zagięcia celowo wykonane przez introligatora.
Falc (znaczenie 3)
Pasek wzmacniający grzbiet składki lub wyklejki.
Przykłady
Poprzez odpowiednie zagięcie scezury (zob. scezura) powstaje falc, w który wkłada się karty przybyszowe, bądź karty właściwe kodeksu w zależności od konstrukcji wyklejki (il. 2). Czasem wykonuje się w scezurze podwójne złożenie, powstaje wówczas forma mini leporello. Taka scezura nosi nazwę scezury z podwójnym falcem. Wówczas w tak wykonane falce wkłada się składkę wyklejkową i kolejną składkę. Falc najczęściej przykleja się do karty właściwej z nim sąsiadującej.
Funkcja
Falc zapobiega pęknięciom powstającym w wewnętrznym przegubie książki, w wyniku powstawania silnych naprężeń, przy otwieraniu książki, pomiędzy oprawą a jej blokiem. W XIX i XX w. to strategiczne w scezurze miejsce podklejano tkaniną lub też było wykonane wyłącznie z tkaniny, wówczas w przegubie wewnętrznym, tkanina ta była widoczna, ten rodzaj wyklejki nosi nazwę wyklejki z widocznym falcem (il. 3).
Zobacz też
Grafika
il. 2. Sposoby falcowania arkuszy.
il. 2. Falc założony za karty przybyszowe (rys. K. Komsta-Sławińska)
il. 3. Wyklejka z widocznym falcem. (rys. Zjawiński Z., 1965, s. 101)
Przypisy
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965.
Autor: M.P.G.
