Szyldzik: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 22:40, 7 wrz 2019

Szyldzik

(niem. Titelschild)

Barwne pole na grzbiecie książki stanowiące tło dla wytłoczonego tytułu lub innych napisów. Na książce może być więcej niż jeden szyldzik.

Źródła sporządzania szyldzików można doszukiwać się w konieczności gruntowania pola pod złocenie. Na surowej skórze mógł pozostać zaciek po białku, dlatego naklejano szyldzik z barwnej skóry, na której zaciek nie był widoczny. Papier glansowany był pokryty fabrycznie lakierem i nie wymagał gruntowania. Niejednokrotnie też introligatorzy zasłaniali szyldzikiem nieudane złocenie na grzbiecie.

W książkach posiadających na grzbiecie garby zwięzów szyldzik zajmuje pole pomiędzy zwięzami, zwykle pomiędzy pierwszym a drugim zwięzem od góry, a jeśli są dwa szyldziki, to drugi pomiędzy dolnym a drugim od dołu garbem. W oprawach bez garbów wielkość i umiejscowienie szyldzika (szyldzików) zależy od inwencji introligatora, choć zwyczajowo jest lokowany na wysokości odpowiadającej omawianym zwiezom.

Szyldziki wykonywane są z cienkie skórki, często szpaltówki, czyli skóry szpaltowej, o slabszej wytrzymalości. Szyldziki sporządzano także z papieru glansowanego. W oprawach płóciennych lub całopapierowych szyldziki bywają sporządzane z apreturowanego plótna - kalika.

Niekiedy szyldziki nie są naklejane, ale malowane, stanowią wówczas wyłącznie barwny element dekoracyjny.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

1. Przypis 1

Autor: E.P.