Zamknięcia okręcane: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
Linia 11: | Linia 11: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | File:Scholla 1s65.jpg|il. 1. Zamknięcie okręcane | + | File:Scholla 1s65.jpg|il. 1. Zamknięcie kodeksu okręcane jednoelementowe. (rys. Scholla A.B., 1970, s. 65) |
− | File: | + | File:Adler okr 1s7.jpg|il. 2. Przykłady zamknięć kodeksów okręcanych jednoelementowych. (rys. Adler G. , 2010, s. 7) |
File:Scholla 1s65.jpg|Obrazek 1 | File:Scholla 1s65.jpg|Obrazek 1 | ||
File:Scholla 1s65.jpg|Obrazek 1 | File:Scholla 1s65.jpg|Obrazek 1 |
Wersja z 11:30, 9 sie 2019
Zamknięcia okręcane (niem. Wickelverschluss) Ten rodzaj zamknięcia kodeksu tworzą różnego rodzaju pasy, rzemienie, taśmy lub sznurki, które okręcają się wokół samych siebie lub innego elementu. ze względu na ilość elementów i ich rodzaj wyróżnia się kilka podstawowych wariantów tych zamknięć.
Spis treści
Warianty zamknięć okręcanych
zamknięcia okręcane jednoelementowe
Przymocowany do tylnej okładki pas, rzemień, taśma, sznur owija się wokół kodeksu i okręca na przedniej okładce wokół samego siebie (il. 1, 2, 3). Najstarsze tego rodzaju zamknięcia zidentyfikowano na kodeksach egipskich z III i IV w., przy czym funkcjonowały aż do XIX w., szczególnie popularne były w miękkich oprawach atlasów (il. 3).
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010.
- Luers H., Das Fachwissen des Buchbinders, Stuttgart 1941.
- Scholla A.B., Libri sine asseribus. Zur Einbandtechnik, Formund Inhalt mitteleuropeischer Koperte des 8. bis 14. Jahrhunderts, Braunschweig 1970.
- Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.
Autor: MPG