Zapięcia sztyftowe: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
Linia 21: | Linia 21: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
File:Adler sztyft s3.jpg|il. 1. Zapięcie sztyftowe na krawędzi okładki ze szpilką na łańcuszku. (Adler G., 2010, s. 3) | File:Adler sztyft s3.jpg|il. 1. Zapięcie sztyftowe na krawędzi okładki ze szpilką na łańcuszku. (Adler G., 2010, s. 3) | ||
− | File:Adler sztyft s3.jpg|il. 2. Zapięcie sztyftowe pomiędzy okładkami na sztyft nie integralny z kodeksem. (Adler G., 2010, s. 3) | + | File:Adler sztyft 2 s3.jpg|il. 2. Zapięcie sztyftowe pomiędzy okładkami na sztyft nie integralny z kodeksem. (Adler G., 2010, s. 3) |
</gallery> | </gallery> |
Wersja z 19:44, 8 sie 2019
Spis treści
Zapięcia sztyftowe
(niem. Stiftverriegelungsverschluss) W tym rodzaju zapięcia występują dwa elementy montowane do obu okładek oraz sztyft zamykający wkładany w tunele obu elementów i blokujący w ten sposób możliwość otworzenia kodeksu. Wyróżnia się dwa zasadnicze rodzaje zapięć sztyftowych.
Typy zapięć sztyftowych
- na krawędzi okładki (il. 1)
- pomiędzy okładkami - na środku bloku książki (il.2)
Typy sztyftów
Na przestrzeni czasu sztyfty przybierały różne formy
- szpilka na łańcuszku – spotykana na kodeksach holenderskich z XV w. i niemieckich z XX w. (il. 1)
- sztyft nie integralny z kodeksem - np. ołówek lub pióro - spotykane w kodeksach holenderskich z XVIII w. (il. 2)
Śródtytuł
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010,
Autor: MPG