Zapięcia haczykowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 17: Linia 17:
 
====Zapinki haczykowe metalowe====
 
====Zapinki haczykowe metalowe====
 
Zapinka haczykowa w pełni metalowa zakończona jest pojedynczym lub podwójnym wałkiem zawiasowym (il. 13)
 
Zapinka haczykowa w pełni metalowa zakończona jest pojedynczym lub podwójnym wałkiem zawiasowym (il. 13)
 
2.1.2.5. Zapięcia haczykowe – rodzaje
 
 
Zapięcie haczykowe z łożyskiem na krawędzi okładziny
 
Blaszka trzpieniowa w tym rodzaju zapięcia jest przybita gwoździami lub jest nitowana do krawędzi okładziny. Spotkać można tutaj różne pytki okienkowe (blaszka kątowa; blaszka kątowa z wyciętym okienkiem i wygiętą do wnętrza blaszką; kątowa blaszka z wyciętym okienkiem na powierzchni okładziny; kątowa blaszka z wyciętym okienkiem na krawędzi okładziny; płaska blaszka z dwoma okienkami), płytki rynnowe (wszystkie opisane wyżej), płytki zawiasowe (blaszka o kształcie litery „u” z końcami wywiniętym w pierścień; kubek Lilii Erfurta), listewki wałkowe mocująca (blaszka zawinięta w rolkę; blaszka rolkowa ze zgrubieniem żelaznego rdzenia; ząbkowa blaszka mocująca z grubym metalowym rdzeniem i płytką nośną), z haczykiem na płytce płaskiej lub spiralnej.
 
 
Metalowe zapięcie haczykowe z łożyskiem na krawędzi okładki
 
W tym rodzaju zapięcia blaszka trzpieniowa jest przybita gwoździami lub nitowana do krawędzi pokrywy. Występują tutaj różne płytki okienkowe do mocowania haka (blaszka kątowa z okienkiem; blaszka kątowa z wyciętym okienkiem na powierzchni okładziny; blaszka kątowa z wyciętym okienkiem na krawędzi okładziny), płytka zawiasowa (blaszka o kształcie litery „u” z końcami wywiniętymi w pierścień; kubek Lilii Erfurta); listewki wałkowe (blaszka zawinięta w rolkę), listewki rynnowe (płaska blaszka z lekką rynną; głęboki rowek z bocznym zamknięciem), zawiasowy typ haka.
 
 
Zapięcie z łożyskiem i klamrą na powierzchni okładziny
 
Oprawa z tego typu zapięciem posiada klapę stanowiącą przedłużenie okładziny tylnej. Łożysko znajduje się tutaj na środku okładziny przedniej, a haczyk na krawędzi klapy. Haczyk jest nitowany do obleczenia z przeciwpłytką znajdująca się na wewnętrznej stornie okładziny. W tym rodzaju zapięcia występować może blaszka trzpieniowa w formie litery „u” z wałkami wywiniętymi do góry i sworzniem, lub blaszka oczkowa z dwoma oczkami i haczykiem podstawowym.
 
 
 
===Lista===
 
 
* Punkt 1
 
* Punkt 2
 
** Punkt 2.1
 
** Punkt 2.2
 
* Punkt 2
 
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 53: Linia 33:
 
File:Adler hakszt2 s23.jpg|il. 7. Zaczep sztyftowy odwrócony w górę. (rys. Adler G., 2010, s.23)
 
File:Adler hakszt2 s23.jpg|il. 7. Zaczep sztyftowy odwrócony w górę. (rys. Adler G., 2010, s.23)
 
File:Adler haki s25.jpg|il. 8. Formy zapinek haczykowych. (rys. Adler G., 2010, s.25)
 
File:Adler haki s25.jpg|il. 8. Formy zapinek haczykowych. (rys. Adler G., 2010, s.25)
File:Nasada2.jpg|1l. 9. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
+
File:Nasada2.jpg|il. 9. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
File:Nasada3.jpg|1l. 10. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
+
File:Nasada3.jpg|il. 10. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
File:Nasada1.jpg|1l. 11. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
+
File:Nasada1.jpg|il. 11. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
File:Nasada4.jpg|1l. 12. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
+
File:Nasada4.jpg|il. 12. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
 
+
File:Adler zapmetal s26.jpg|il. 13. Zapinka haczykowa metalowa (rys. Adler G., 2010, s. 26)
File:sada1.jpg|1l. 10. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
+
File:Nasada2.jpg|1l. 11. Przykład przytuliny (rys. Diirfeld E.B., 1993, s. 429.)
+
 
</gallery>
 
</gallery>
  

Wersja z 18:50, 8 sie 2019

Zapięcia haczykowe

(niem. Einhakverschluss) Zapięcia te składają się z różnych form metalowych zaczepów mocowanych do powierzchni przedniej okładziny i zapinki w formie haczyka mocowanego skórzanym paskiem do tylnej okładziny (fot. 1), bądź połączonej sworzniem z płytką zawiasową przymocowaną do tylnej okładziny (fot. 2). Elementy zapięć wycina się w blasze pilnikiem, bądź wykonuje się (rzadziej) gotowy odlew. Zapięcia haczykowe zaczęły się rozpowszechniać wraz ze wzrostem produkcji kodeksów, tj. od 2. poł. XV wieku. Stanowią dominujący typ zapięć w XV i XVI w. Wyróżnia się w tym typie zapięć kilka podstawowych wersji zaczepów i zapinek.

Wersje zaczepów

  • zaczep okienkowy (niem. Fenster-Lager) - składa się z metalowego zaczepu z wyciętym otworem "okienkiem". Okienko może być wycięte na zagięciu zaczepu (il. 3, 1-44), na powierzchni okładzinowej zaczepu (il.3,1-46, 1-47), na powierzchni krawędziowej zaczepu (il. 3, 1-48). Specyficznym rozwiązaniem jest okno wygięte do środka (il. 3, 1-45).
  • zaczep rynnowy (szponowy, pazurkowy; niem. Rinnen-Lager)- składa się z metalowego zaczepu z końcówką wygiętą do góry w formę otwartego kanału/rowka/rynny, o który zaczepia się haczykową zapinkę. Zaczep może być zamontowany na krawędzi okładziny lub wystawać poza nią. Zaczepy rynnowe mogą przybierać różne formy: płytka rynna (il. 4, 1-58), rynna podwójna (il. 4, 1-59), głęboka rynna z bocznym zamknięciem zapobiegającym zsuwaniu się haka (popularny w Wiedniu w 2. poł. XV w.)(il. 4, 1-60), rynna z bocznymi blaszkami zapobiegającymi się zsunięciu haka (il. 4, 1-61), głęboka rynna kątowo wygięta (popularny w klasztorach Austrii i Szwajcarii w XV w.)(il. 4, 1-62).
  • zaczep rulonikowy (niem. Wulst - Lager)- składa się z metalowego zaczepu z końcówką wygiętą w formę rolki, o którą zaczepia się haczykowa zapinka. Zaczepy rulonikowe mogą przybierać różne formy: rolka – najpopularniejszy typ (popularny w południowej Francji w XV w.)(il. 5, 1-55), rolka z rdzeniem stalowym (popularna w Niemczech w XV w.)(il. 5, 1-56), rolka z rdzeniem stalowym i listwą krawędziową (il. 5, 1-57).
  • zaczep sztyftowy (niem. Stift - Lager) - składa się z metalowego zaczepu, którego końcówka została wycięta w kształt litery "U", a następnie dwie końcówki końcówki zostały zawinięte wokół metalowego sztyftu. Zaczepy te mogą być montowane na powierzchni przedniej okładziny na dwa sposoby: sztyftem na dół (il. 6) lub do góry (il. 7).

Wersje zapinek haczykowych

Zapinki generalnie składają się z matalowej blaszki wygiętej odpowiednio do kształtu zaczepu. Pod względem formy wyróżnia się dwa typy zapinek haczykowych: płaska blaszka z haczykiem (il. 8, 1-64) i popularne w renesansie zapinki haczykowe skręcone spiralnie (il. 8, 1-65).

Zapinki haczykowe paskowe

Zapinki haczykowe paskowe ponadto zawierają element łączący ją ze skórzanym paskiem mocowanym do tylnej okładziny, tzw. przytulinę, języczek (niem. Unterblech). Wyróżnia się cztery podstawowe typy przytulin:

  • mała blaszka mocowana na pojedynczy nit (il. 9)
  • duża blaszka mocowana na kilka nitów (najbardziej popularna)(il. 10)
  • duża blaszka zlutowana z zapinką (il. 11)
  • zapinka podwójna (il. 12)

Zapinki haczykowe metalowe

Zapinka haczykowa w pełni metalowa zakończona jest pojedynczym lub podwójnym wałkiem zawiasowym (il. 13)

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

Przypisy

  1. Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010,
  2. Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis.
  3. Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429
  4. Encyklopedia wiedzy o książce [red. A. Birkenmajer, B. Kocowski, J. Trzynadlowski], Wrocław, 1971.
  5. Kurpik W, Uwagi o niektórych elementach oprawy i ich roli w ochronie książki, Ochrona Zabytków, 1982, Tom 35 , Numer 3-4 (138-139).
  6. Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002.
  7. Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1
  8. Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr Małgorzaty Pronobis-Gajdzis), Toruń 2012.

Autor: MPG