Transfer: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Transfer grafiki== | ==Transfer grafiki== | ||
| − | Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je | + | Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po dociśnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze. |
==Kalkomania== | ==Kalkomania== | ||
Wersja z 18:09, 1 sie 2017
Transfer grafiki
Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po dociśnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze.
Kalkomania
Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania.
Transfer chemiczny
Kompozycje zdobnicze wydrukowane tonerem na papierze przenoszone są przy użyciu acetonu i alkoholu. Spośród polskich introligatorów technikę tę stosuje Jacek Tylkowski.
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Obrazek 3
Obrazek 4
Przypisy
- J.A. Arnett, Bibliopegia or the art of bookbinding in all its branches, London 1835, s. 78-79.
- W.J.E. Crane, Bookbinding for amateurs. Being descriptions of the various tools and appliances required and minute instructions for their effective use, London 1885, s. 177-178.
- W. Rajewska, Introligatorstwo w domu i w szkole, Cieszyn 1924, s. 28.
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 23.
Autor: E.P.
