Papiery drukowane miedziorytnicze: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "==Historia== Miedzioryt jako technika graficzna znany był w Europie już w XV w. Zastosowanie jej do wykonywania papierów dekoracyjnych używanych w introligatorstwie...") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | ==Nazwy w innych językach== | ||
| + | ang. metal-engraved papers; ang. cooper engraving printed paper, niem. das Kupferstichpapier | ||
| + | |||
==Historia== | ==Historia== | ||
Miedzioryt jako technika graficzna znany był w Europie już w XV w. Zastosowanie jej do wykonywania papierów dekoracyjnych używanych w introligatorstwie sięga 1 poł. XVIII w. Obleczenia i karty przybyszowe dekorowane miedziorytami są rzadko spotykane, być może dlatego, że odbitki wykonane w tej technice były droższe od drzeworytniczych, możliwe też jest ich wtórne zastosowanie w introligatorstwie (il. 1). | Miedzioryt jako technika graficzna znany był w Europie już w XV w. Zastosowanie jej do wykonywania papierów dekoracyjnych używanych w introligatorstwie sięga 1 poł. XVIII w. Obleczenia i karty przybyszowe dekorowane miedziorytami są rzadko spotykane, być może dlatego, że odbitki wykonane w tej technice były droższe od drzeworytniczych, możliwe też jest ich wtórne zastosowanie w introligatorstwie (il. 1). | ||
Papiery miedziorytnicze są zazwyczaj czarno–białe, jednak istnieją odbitki ozdabiane złotem płatkowym. Niewiele papierów miedziorytniczych jest sygnowanych, dlatego też trudno określić ośrodki ich produkcji. Wydaje się jednak, w wyniku analizy stylistycznej, że większość z nich ma proweniencję augsburską. | Papiery miedziorytnicze są zazwyczaj czarno–białe, jednak istnieją odbitki ozdabiane złotem płatkowym. Niewiele papierów miedziorytniczych jest sygnowanych, dlatego też trudno określić ośrodki ich produkcji. Wydaje się jednak, w wyniku analizy stylistycznej, że większość z nich ma proweniencję augsburską. | ||
| − | ==== | + | ==Opis techniki== |
| − | + | Technika miedziorytu należy do technik graficznych wklęsłodrukowych. Odbitkę wykonywano z polerowanej blachy miedzianej fazowanej na krawędziach. Na tak przygotowaną matrycę nanoszono rysunek, który następnie rytowano używając specjalnych rylców. Odbitkę wykonywano farbą drukarską, która wprowadzana była w rytowane linie. Na matrycy umieszczano wilgotny papier, filc i całość przepuszczano przez prasę walcową. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
| Linia 28: | Linia 19: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # | + | # Białostocki Jan, W pracowniach dawnych grafików, Warszawa, 1957. |
| − | # | + | # Cloonan M. V. Early bindings in Paper a Brief History of Hand-Made Paper-Covered Books with Multilingual Glossary, 1990. |
| + | # Cloonan M. V., European Paper-Covered Books from the Fifteenth through the Eighteenth Centuries, Iowa, 1987. | ||
| + | # Haemmerle A. von, Agsburger Buntpapier, „Viertel Jahreshefte zur Kunst Und Geschichte Augsburg 3”, 1937-1938, s. 133 – 179. | ||
| + | # Haemmerle A. von, Buntpapiere: Herrkomen, Geshichte, Techniken, Beziehungenzur Kunst, Monachium, 1961. | ||
| + | # Krauze S., Rinck J., Buntpapier – ein Bestimmungsbuch, Decorated Papers – a Guidebook, Sierpapier – een Gids, Stuttgart, 2016. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''M.P.-G.''' | Autor: '''M.P.-G.''' | ||
Wersja z 15:28, 14 lut 2019
Nazwy w innych językach
ang. metal-engraved papers; ang. cooper engraving printed paper, niem. das Kupferstichpapier
Historia
Miedzioryt jako technika graficzna znany był w Europie już w XV w. Zastosowanie jej do wykonywania papierów dekoracyjnych używanych w introligatorstwie sięga 1 poł. XVIII w. Obleczenia i karty przybyszowe dekorowane miedziorytami są rzadko spotykane, być może dlatego, że odbitki wykonane w tej technice były droższe od drzeworytniczych, możliwe też jest ich wtórne zastosowanie w introligatorstwie (il. 1). Papiery miedziorytnicze są zazwyczaj czarno–białe, jednak istnieją odbitki ozdabiane złotem płatkowym. Niewiele papierów miedziorytniczych jest sygnowanych, dlatego też trudno określić ośrodki ich produkcji. Wydaje się jednak, w wyniku analizy stylistycznej, że większość z nich ma proweniencję augsburską.
Opis techniki
Technika miedziorytu należy do technik graficznych wklęsłodrukowych. Odbitkę wykonywano z polerowanej blachy miedzianej fazowanej na krawędziach. Na tak przygotowaną matrycę nanoszono rysunek, który następnie rytowano używając specjalnych rylców. Odbitkę wykonywano farbą drukarską, która wprowadzana była w rytowane linie. Na matrycy umieszczano wilgotny papier, filc i całość przepuszczano przez prasę walcową.
Grafika
W książce Alberta von Haemmerle reprodukowany jest przykład obleczenia dekorowanego w technice miedziorytu datowanego na ok. 1720, autor sugeruje jednak, że widniejący na obleczeniu groteskowy ornament może wskazywać, że papier został wykonany wcześniej Obrazek 1
Obrazek 2
Przypisy
- Białostocki Jan, W pracowniach dawnych grafików, Warszawa, 1957.
- Cloonan M. V. Early bindings in Paper a Brief History of Hand-Made Paper-Covered Books with Multilingual Glossary, 1990.
- Cloonan M. V., European Paper-Covered Books from the Fifteenth through the Eighteenth Centuries, Iowa, 1987.
- Haemmerle A. von, Agsburger Buntpapier, „Viertel Jahreshefte zur Kunst Und Geschichte Augsburg 3”, 1937-1938, s. 133 – 179.
- Haemmerle A. von, Buntpapiere: Herrkomen, Geshichte, Techniken, Beziehungenzur Kunst, Monachium, 1961.
- Krauze S., Rinck J., Buntpapier – ein Bestimmungsbuch, Decorated Papers – a Guidebook, Sierpapier – een Gids, Stuttgart, 2016.
Autor: M.P.-G.
