Transfer: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
(→Transfer chemiczny) |
||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Sposób dekorowania polegający na przeniesieniu formy ozdobnej z jednej powierzchni na drugą. Metodą transferu dokonuje się m. in. marmurkowanie papierów. | Sposób dekorowania polegający na przeniesieniu formy ozdobnej z jednej powierzchni na drugą. Metodą transferu dokonuje się m. in. marmurkowanie papierów. | ||
===Transfer grafiki=== | ===Transfer grafiki=== | ||
| − | Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż | + | Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostała tylko ilustracja na skórze. |
===Kalkomania=== | ===Kalkomania=== | ||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
===Transfer chemiczny=== | ===Transfer chemiczny=== | ||
| − | + | Przygotowanie kompozycji zdobniczej polega na jej wydrukowaniu tonerem na papierze. Następnie kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki i nasączane mieszaniną rozpuszczalników - acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę. | |
===Transfer konserwatorski=== | ===Transfer konserwatorski=== | ||
Aktualna wersja na dzień 06:42, 10 maj 2022
Spis treści
Transfer
(przeniesienie), (ang. transfer)
Sposób dekorowania polegający na przeniesieniu formy ozdobnej z jednej powierzchni na drugą. Metodą transferu dokonuje się m. in. marmurkowanie papierów.
Transfer grafiki
Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostała tylko ilustracja na skórze.
Kalkomania
Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania.
Transfer chemiczny
Przygotowanie kompozycji zdobniczej polega na jej wydrukowaniu tonerem na papierze. Następnie kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki i nasączane mieszaniną rozpuszczalników - acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę.
Transfer konserwatorski
Jedna z metod dublowania termozgrzewalnego, gdzie jako środka klejącego używa się folii. Spoiwo zostaje naniesione np. na papier silikonowany i po wyschnięciu zdjęte. Folię umieszcza się pomiędzy podobraziem płóciennym a płótnem dublującym i zgrzewa. Temperatura zgrzewania uzależniona jest od rodzaju spoiwa. Cechą charakterystyczną techniki jest nie wnikanie spoiwa w głąb podobrazia, występuje tu wyłącznie zjawisko przylegania.
Grafika
Projekt i dekoracja transferowa na oprawie Jacka Tylkowskiego
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery marmurkowe
Przypisy
- Arnett J.A., Bibliopegia or the art of bookbinding in all its branches, London 1835, s. 78-79.
- Crane W.J.E., Bookbinding for amateurs. Being descriptions of the various tools and appliances required and minute instructions for their effective use, London 1885, s. 177-178.
- Rajewska W., Introligatorstwo w domu i w szkole, Cieszyn 1924, s. 28.
- Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, Warszawa 1995, t.1, s. 54-55.
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 23: Dekalkomania.
Autor: E.P., M.P.B.
