Sztancowana dekoracja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (Sztancowana dekoracja: uzupełn. term. ang.)
(Sztancowanie elementów papierowych, kartonowych, skórzanych itp.)
 
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 10: Linia 10:
 
(ang. die cutting)
 
(ang. die cutting)
  
Elementy dekoracyjne uzyskiwano w drodze [[Sztancowanie|sztancowania]] (wycinania), a następnie aplikowano je na okładki.  
+
Elementy dekoracyjne uzyskiwano w drodze sztancowania (wycinania), a następnie aplikowano je na okładki. Metodą sztancowania uzyskiwano także ażurowe otwory w obleczeniu lub wierzchniej warstwie okładki, w świetle których widoczne były elementy umieszczone pod spodem (współcześnie do tego celu stosuje się wycinanie laserowe).
Metodą sztancowania uzyskiwano także otwory w obłóczce, przez które prześwitywały elementy umieszczone pod spodem (współcześnie do tego celu stosuje się wycinanie laserowe). Sztancowane elementy stosowano także jako aplikacje.
+
  
 
===Sztancowane książki===
 
===Sztancowane książki===
Linia 22: Linia 21:
 
[[Sztancowanie]] <br>
 
[[Sztancowanie]] <br>
 
[[Noże introligatorskie|Sztanca]] <br>
 
[[Noże introligatorskie|Sztanca]] <br>
 +
[[Ażurowa dekoracja]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 37: Linia 37:
 
File:Rydel.JPG|Książka o wysztancowanym kształcie. Wł. Muzeum Drukarstwa Warszawskiego
 
File:Rydel.JPG|Książka o wysztancowanym kształcie. Wł. Muzeum Drukarstwa Warszawskiego
 
File:Sztancowana.jpg|Druk reklamowy wysztancowany w fantazyjny kształt. Wł. WMBP w Bydgoszczy. Fot. Marcin Jankowski
 
File:Sztancowana.jpg|Druk reklamowy wysztancowany w fantazyjny kształt. Wł. WMBP w Bydgoszczy. Fot. Marcin Jankowski
 +
Plik:Janke.jpg|Ażurowa dekoracja w skórze, opr. Stefan Janke, 1929
 
</gallery>
 
</gallery>
  

Aktualna wersja na dzień 09:18, 9 maj 2022

Sztancowana dekoracja

(ang. stamped decoration)

Dekoracja oprawy uzyskana w drodze sztancowania, czyli mechanicznego odciskania formy, wskutek czego następowało wytłoczenie reliefu lub wycinanie kształtu.

Sztancowanie elementów metalowych

Sztancowanie elementów metalowych to technika wykonania na wyciskaniu blachy (np. mosiężnej) za pomocą specjalnego, metalowego stempla (patrycy) w gotowej, metalowej matrycy. Początki stosowania tej techniki w introligatorstwie przypuszczalnie wiążą się z okuciami i zapięciami gotyckimi z XV w.-pocz. XVI w., na co wskazują ich zestandaryzowane dekoracje o płytkim reliefie, imitujące szlachetniejszą technikę grawerowania. Wyroby te powstawały na masową skalę w wyspecjalizowanych warsztatach clausurmacherów (okuciowników), oraz prawdopodobnie pokrewnych zawodów jak złotnicy i mosiężnicy. Ze względu jednak na fakt, iż blachy takich elementów są opracowane jednostronnie, możliwe że były wybijanie ze stalowych stempli na innym, twardym podkładzie (np. na kowadle). Technika wykonania blaszanych, mosiężnych okuć z XVI-pocz. XVIII w. wskazuje na kontynuację tej techniki. Do jej ugruntowania musiało dojść w XIX w., gdy elementy tego rodzaju zaczęto produkować metodami przemysłowymi.

Sztancowanie elementów papierowych, kartonowych, skórzanych itp.

(ang. die cutting)

Elementy dekoracyjne uzyskiwano w drodze sztancowania (wycinania), a następnie aplikowano je na okładki. Metodą sztancowania uzyskiwano także ażurowe otwory w obleczeniu lub wierzchniej warstwie okładki, w świetle których widoczne były elementy umieszczone pod spodem (współcześnie do tego celu stosuje się wycinanie laserowe).

Sztancowane książki

W drodze sztancowania powstawały też książki o nieregularnych kształtach. Sztancowaniu poddawano całą książkę, wraz z okładką.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Sztancowanie
Sztanca
Ażurowa dekoracja

Grafika

Przypisy

  1. G. Adler, Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden 2010, s. 54-59
  2. M. Gradowski, Dawne złotnictwo. Technika i terminologia, Warszawa 1980, s. 51-53.

Autor: A.W., E.P.