Koronkowe oprawy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grafika) |
|||
Linia 8: | Linia 8: | ||
Powszechnie spotykane są oprawy wyzbyte centralnego ornamentu, ograniczone do bogatej koronkowej ramki, a także kompozycje z wyeksponowanym ornamentalnym rombem a zredukowaną do minimum ramką na skrajach okładki uzupełnioną o ornament w narożach. | Powszechnie spotykane są oprawy wyzbyte centralnego ornamentu, ograniczone do bogatej koronkowej ramki, a także kompozycje z wyeksponowanym ornamentalnym rombem a zredukowaną do minimum ramką na skrajach okładki uzupełnioną o ornament w narożach. | ||
+ | |||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | |||
+ | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== |
Wersja z 11:21, 23 kwi 2022
Koronkowe oprawy
(fr. reliures à la dentelle)
Harleian styl
Styl dekoracyjny angielskich opraw luksusowych. Pojawił się około 1720 roku i był dominujący w angielskiej sztuce introligatorskiej przez następne sześćdziesiąt lat. Nazwa pochodzi od Roberta Harleya, hrabiego Oksfordu, którego słynna kolekcja zawierała liczne przykłady tego typu opraw. Howard Nixon wyśledził najwcześniejszy przykład takiej dekoracji w bibliotece Harleya na oprawie wykonanej w 1721 r.
Styl Harleian charakteryzuje duży centralny ornament w kształcie rombu, zbudowany z małych tłoków, otoczony szeroką dekoracyjną ramą obwodzącą brzegi okładki. Wzór może być wytłoczony jednym radełkiem z bogatym wzorem, ale częściej była tworzona z kilku radełek, dodatkowo uzupełnianym drobnymi tłoczkami.
Powszechnie spotykane są oprawy wyzbyte centralnego ornamentu, ograniczone do bogatej koronkowej ramki, a także kompozycje z wyeksponowanym ornamentalnym rombem a zredukowaną do minimum ramką na skrajach okładki uzupełnioną o ornament w narożach.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Pearson D., English bookbinding styles, 1450-1800: a handbook, London, New Castle 2005, s. 76-78, 86, 139.
Autor: A.W., E.P.