Archiwalna oprawa: Różnice pomiędzy wersjami
(→Oprawa archiwalna) |
(→Zobacz też) |
||
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | == | + | ==Archiwalna oprawa== |
− | ang. account book binding, ledger binding, stationery binding; fr. couverture de registre, reliure à enveloppement, reliure de Lyon; niem. | + | (ang. account book binding, ledger binding, stationery binding; fr. couverture de registre, reliure à enveloppement, reliure de Lyon; niem. Archiveinband; wł. archivistica legatura) |
− | + | ||
− | + | Rodzaj oprawy historycznej, pierwotnie przeznaczonej dla dokumentów, które miały być archiwizowane i przechowywane długotrwale, np. kartulariusze (łac. cartularius) i kopiariusze. | |
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | Oprawa wykonana z naturalnego pergaminu, może być typem oprawy pergaminowej miękkiej lub sztywnej. Zazwyczaj posiada wiązania lub zamykana jest na klapę zakrywającą przednią krawędź bloku. W tym drugim przypadku tylna okładka jest przedłużona, następnie przechodząc przed przednią krawędzią, dochodzi do 1/3 a nawet niekiedy połowy powierzchni górnej okładki. Klapa przyjmuje najczęściej kształt prostokąta, trójkąta lub trapezu i jest zapinana na środku na metalowy guzik, klamry lub wiązana na rzemienie. W pergaminowych oprawach archiwalnych często znajdują się wzmocnienia grzbietu i przegubów w postaci dwóch lub więcej skórzanych pasków (wyprawy glinowej), doszytych lub dowiązanych do grzbietów. Czasami paski te są przedłużone i do nich przymocowane są klamry lub inny system zamykania (il. 2). Systemy i sposoby szycia w tego rodzaju oprawach są różnorodne (il. 3,4). | |
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
+ | Oprawy te są rzadko dekorowane, wówczas dekoracje stanowią ślepe wyciski pojedynczych tłoków umiejscowione w wolnych przestrzeniach, pomiędzy elementami konstrukcyjnymi. W o.a. średniowiecznych są to zazwyczaj proste wzory geometryczne, później motywy dekoracyjne charakterystyczne dla danej epoki. | ||
+ | |||
+ | W XVII wieku pojawia się złocenie, są to jednak rzadkie przypadki i zazwyczaj ograniczone do wytłoczenia dużymi rzymskimi literami daty na przedniej okładce. Ten rodzaj oprawy był bardzo popularny w XVIII w. w Skandynawii i we Włoszech. Szczególnie znane są „Biccherne” (archiwalne księgi sieneńskie) i „Mariegole” (weneckie statuty cechowe) oraz rzymskie depozytariusze generalnej Izby Apostolskiej. Te ostatnie miały często luksusową dekorację charakteryzującą się prostokątną ramą, która otacza zwierciadło podzielone na dwa pola: w górnym wytłaczano godło papieskie, w dolnym - oznaczenia tomu i rok, a często także herb skarbnika. Księgi te mają niezwykłą wartość, ze względu na treść są znakomitym dokumentem historii. Tworzą ciągłą serię opraw, które w formie niezmienionej powstawały w Rzymie od XVI wieku do końca XVIII wieku. Stanowią tym samym unikalne świadectwo ewolucji tego rodzaju opraw przez okres 250 lat. | ||
+ | |||
+ | Badania nad tym typem opraw szczególnie intensywnie prowadzono w Niemczech. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
+ | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
[[Kopertowa oprawa ]] <br> | [[Kopertowa oprawa ]] <br> | ||
[[Pergaminowe oprawy]] <br> | [[Pergaminowe oprawy]] <br> | ||
+ | [[Kartulariusz]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
Linia 29: | Linia 26: | ||
File:Opr arch szirmai 303 1.jpg|il. 3. Schematy szycia książek przedstawionych na il.1. (rys. Szirmai, 2017, s. 303) | File:Opr arch szirmai 303 1.jpg|il. 3. Schematy szycia książek przedstawionych na il.1. (rys. Szirmai, 2017, s. 303) | ||
File:Opr arch szirmai 303 2.jpg|il. 4. Warianty szycia archiwalnego (oprawy archiwalnej). (rys. Szirmai, 2017, s. 303) | File:Opr arch szirmai 303 2.jpg|il. 4. Warianty szycia archiwalnego (oprawy archiwalnej). (rys. Szirmai, 2017, s. 303) | ||
+ | File:Oprawa pergaminowa z klapa.jpg|il. 5. Schemat oprawy archiwalnej. (rys. M. Dorębska) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
− | # Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002. | + | # Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 21. |
− | # Szirmai J.A., The Archeology of medieval bookbinding, NY 2017. | + | # Szirmai J.A., The Archeology of medieval bookbinding, NY 2017, s. 285-317. |
---- | ---- | ||
− | Autor: ''' | + | Autor: '''M.P.B.''' |
Aktualna wersja na dzień 10:42, 21 kwi 2022
Spis treści
Archiwalna oprawa
(ang. account book binding, ledger binding, stationery binding; fr. couverture de registre, reliure à enveloppement, reliure de Lyon; niem. Archiveinband; wł. archivistica legatura)
Rodzaj oprawy historycznej, pierwotnie przeznaczonej dla dokumentów, które miały być archiwizowane i przechowywane długotrwale, np. kartulariusze (łac. cartularius) i kopiariusze.
Oprawa wykonana z naturalnego pergaminu, może być typem oprawy pergaminowej miękkiej lub sztywnej. Zazwyczaj posiada wiązania lub zamykana jest na klapę zakrywającą przednią krawędź bloku. W tym drugim przypadku tylna okładka jest przedłużona, następnie przechodząc przed przednią krawędzią, dochodzi do 1/3 a nawet niekiedy połowy powierzchni górnej okładki. Klapa przyjmuje najczęściej kształt prostokąta, trójkąta lub trapezu i jest zapinana na środku na metalowy guzik, klamry lub wiązana na rzemienie. W pergaminowych oprawach archiwalnych często znajdują się wzmocnienia grzbietu i przegubów w postaci dwóch lub więcej skórzanych pasków (wyprawy glinowej), doszytych lub dowiązanych do grzbietów. Czasami paski te są przedłużone i do nich przymocowane są klamry lub inny system zamykania (il. 2). Systemy i sposoby szycia w tego rodzaju oprawach są różnorodne (il. 3,4).
Oprawy te są rzadko dekorowane, wówczas dekoracje stanowią ślepe wyciski pojedynczych tłoków umiejscowione w wolnych przestrzeniach, pomiędzy elementami konstrukcyjnymi. W o.a. średniowiecznych są to zazwyczaj proste wzory geometryczne, później motywy dekoracyjne charakterystyczne dla danej epoki.
W XVII wieku pojawia się złocenie, są to jednak rzadkie przypadki i zazwyczaj ograniczone do wytłoczenia dużymi rzymskimi literami daty na przedniej okładce. Ten rodzaj oprawy był bardzo popularny w XVIII w. w Skandynawii i we Włoszech. Szczególnie znane są „Biccherne” (archiwalne księgi sieneńskie) i „Mariegole” (weneckie statuty cechowe) oraz rzymskie depozytariusze generalnej Izby Apostolskiej. Te ostatnie miały często luksusową dekorację charakteryzującą się prostokątną ramą, która otacza zwierciadło podzielone na dwa pola: w górnym wytłaczano godło papieskie, w dolnym - oznaczenia tomu i rok, a często także herb skarbnika. Księgi te mają niezwykłą wartość, ze względu na treść są znakomitym dokumentem historii. Tworzą ciągłą serię opraw, które w formie niezmienionej powstawały w Rzymie od XVI wieku do końca XVIII wieku. Stanowią tym samym unikalne świadectwo ewolucji tego rodzaju opraw przez okres 250 lat.
Badania nad tym typem opraw szczególnie intensywnie prowadzono w Niemczech.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Kopertowa oprawa
Pergaminowe oprawy
Kartulariusz
Grafika
Przypisy
- Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 21.
- Szirmai J.A., The Archeology of medieval bookbinding, NY 2017, s. 285-317.
Autor: M.P.B.