Irradiante: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Grafika) |
|||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | (franc.: napromieniowujące) | + | (franc.: napromieniowujące) |
− | + | Charakterystyczna forma dekoracji wykonywanej filetą w technice złocenia; przestawia zmultiplikowane i zagęszczone „promienie” o zagiętej lub falującej linii, najczęściej tworzące koncentryczne pierścienie o promieniach rozchodzących się ku krawędziom okładzin, a niekiedy też przenikającym na grzbiet. Wywodzi się z linearnych, falujących i pierścieniowych, elementów dekoracji dzieł Pierre Legraina (między 1917 a 1929); najdoskonalsze, iluzjonistyczne formy osiągnęła na oprawach Paula Boneta w latach 40. XX w. Koncepcję dekoracji i. rozwinęła w latach 50. XX w. Thérèse Moncey, tworząc rozbudowane układy spiralne (reliure à la spirale). | |
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
[[Art déco oprawy]] <br> | [[Art déco oprawy]] <br> | ||
[[Awangardowe oprawy]] <br> | [[Awangardowe oprawy]] <br> | ||
Linia 9: | Linia 11: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | Plik:Irradiante oprawy, Bonet, wg Devauchelle.jpg | Oprawa z dekoracją w typie irradiante, Paul Bonet, wg Devauchelle | + | Plik:Irradiante oprawy, Bonet, wg Devauchelle.jpg | Oprawa z dekoracją w typie irradiante, Paul Bonet, wg Devauchelle 1995 |
</gallery> | </gallery> | ||
Linia 15: | Linia 17: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
− | # | + | # Devaux 1977, s. 312-313, il. nienum; |
+ | # von Arnim 1992, s. 215, tabl. nienum; | ||
+ | # Devauchelle 1995, s. 297, il nienum; | ||
+ | # Macchi F.i L. 2002, s. 237, il. nienum. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''A.W.''' | Autor: '''A.W.''' |
Aktualna wersja na dzień 10:21, 17 kwi 2022
(franc.: napromieniowujące)
Charakterystyczna forma dekoracji wykonywanej filetą w technice złocenia; przestawia zmultiplikowane i zagęszczone „promienie” o zagiętej lub falującej linii, najczęściej tworzące koncentryczne pierścienie o promieniach rozchodzących się ku krawędziom okładzin, a niekiedy też przenikającym na grzbiet. Wywodzi się z linearnych, falujących i pierścieniowych, elementów dekoracji dzieł Pierre Legraina (między 1917 a 1929); najdoskonalsze, iluzjonistyczne formy osiągnęła na oprawach Paula Boneta w latach 40. XX w. Koncepcję dekoracji i. rozwinęła w latach 50. XX w. Thérèse Moncey, tworząc rozbudowane układy spiralne (reliure à la spirale).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Art déco oprawy
Awangardowe oprawy
Grafika
Przypisy
- Devaux 1977, s. 312-313, il. nienum;
- von Arnim 1992, s. 215, tabl. nienum;
- Devauchelle 1995, s. 297, il nienum;
- Macchi F.i L. 2002, s. 237, il. nienum.
Autor: A.W.