Grzbiet łamany: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grzbiet łamany) |
(→Przypisy) |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
# Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 140-141. | # Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 140-141. | ||
# Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 184-185. | # Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 184-185. | ||
| + | # Bogeng Gustav A. E., Der Bucheinband. Ein Handbuch für Buchbinder und Bücherfreunde, 2. Aufl., Halle 1940, s. 45. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 22:34, 7 kwi 2022
Spis treści
Grzbiet łamany
(ang. Broken back, fr. reliure à dos brisé, niem. Gebrochener Rücken, wł. dorso staccato)
Szczególny sposób sporządzania okładki, opracowany i zastosowany przez Alexisa Pierre Bradela, który okładki tymczasowych opraw formował z cienkiej tektury; przełamując ją tworzył przeguby i wyznaczał grzbiet okładki, uzyskany półfabrykat oklejał papierowym obleczeniem i sklejał z blokiem książki.
Z czasem okładki zaczęto wykonywać z grubej tektury, wówczas grzbietówkę wykonywano odrębnie, z kartonu, który naklejano na pasek szerszego papieru. Papier zaginano tuż przy grzbietówce i ponownie w odstępie wyznaczającym szerokość odsadki, a kartonową grzbietówkę wyokrąglano. Następnie grzbietówkę naciągano na grzbiet boku a jej papierowe skrzydełka sklejano ze scezurami. W późniejszej fazie oprawy do scezur złączonych z łamanym grzbietem przyklejano okładzinówki lub „wpuszczano” je pomiędzy dwuwarstwową tekturową okładzinę.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Półorganiczna oprawa
Grafika
Przygotowanie grzbietu łamanego. Źródło: Z. Zjawiński, Introligatorstwo
Przypisy
- Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 140-141.
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 184-185.
- Bogeng Gustav A. E., Der Bucheinband. Ein Handbuch für Buchbinder und Bücherfreunde, 2. Aufl., Halle 1940, s. 45.
Autor: E.P.
