Papiery natryskowe: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę " ==Papiery natryskowe== (niem. Spritzpapier) Wzór marmurku o charakterystycznych strużkach wyżłobionych w barwnym tle. Barwne tło był uzyskiwane przez nakrapiani...") |
(→Papiery natryskowe szablonowe) |
||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
(niem. Spritzpapier) | (niem. Spritzpapier) | ||
− | + | Papiery barwione i zdobione poprzez rozpylenie farby. | |
− | + | Technika wykonania polega na pokryciu powierzchni papieru farbą przez rozpylenie jej ręczne lub mechaniczne przy użyciu urządzenia zwanego pulweryzatorem, a współcześnie - aerografem. Do natryskiwania używane są głównie farby wodne (tusze, akwarele, gwasze, akryle), zwykle z dodatkiem alkoholu lub specjalistycznego rozpuszczalnika, przeciwdziałającego zatykaniu się dyszy aerografu. | |
− | + | Technika powstała ok. 1850 roku, na początku XX w. produkowano w Lipsku w firmie Tangier-Werk urządzenia do rozpylania, które umożliwiały seryjną produkcję papierów i ich upowszechnienie. | |
+ | |||
+ | Technika natryskowa jest wykorzystywana także w dekorowaniu innych elementów oprawy, w szczególności krawędzi. | ||
+ | |||
+ | W Polsce wytwarzaniem papierów natryskowych zajmował się Stefan Szczerbiński, który w l. 30. XX w. tworzył je w różnych technikach zdobniczych: gniecione, szablonowe, warstwowe. | ||
+ | |||
+ | ===Papiery natryskowe gniecione=== | ||
+ | |||
+ | Technika polega na zgnieceniu papieru, a następnie napylaniu farb pod różnymi kątami nachylenia podłoża papierowego. Powstają dzięki temu fantazyjne, przestrzenne efekty. S. Szczerbiński nazywał takie papiery "księżycowymi". | ||
+ | |||
+ | ===Papiery natryskowe szablonowe=== | ||
+ | |||
+ | Zdobienie przebiega przy użyciu szablonu wyciętego z kartonu lub blachy. Szablony zasłaniają fragmenty powierzchni, chroniąc je przed zabarwieniem. Nieosłonięte partie papieru sa barwione przez rozpylenie farby, następnie szablon jest przekładany na dalsze pole pracy i operacja jest wielokrotnie powtarzana, także z różnymi kolorami farb. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
[[Indeks alfabetyczny ]] <br> | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
− | [[ | + | [[Papier szablonowy]] <br> |
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | File: | + | File:Szablonowy.jpeg|Reklama firmy Szczerbińskiego na papierze szablonowym |
− | + | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Linia 24: | Linia 35: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
− | # | + | # T. Windyka, Papiery wzorzyste. Katalog zbiorów Muzeum Papiernictwa w Dusznikach, Duszniki 2012, s. 212-279. |
− | # | + | # Schabloniertes Papier, http://www.buntpapier.org/techniken/schabloniertes-papier.html |
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' |
Aktualna wersja na dzień 23:42, 19 mar 2022
Spis treści
Papiery natryskowe
(niem. Spritzpapier)
Papiery barwione i zdobione poprzez rozpylenie farby.
Technika wykonania polega na pokryciu powierzchni papieru farbą przez rozpylenie jej ręczne lub mechaniczne przy użyciu urządzenia zwanego pulweryzatorem, a współcześnie - aerografem. Do natryskiwania używane są głównie farby wodne (tusze, akwarele, gwasze, akryle), zwykle z dodatkiem alkoholu lub specjalistycznego rozpuszczalnika, przeciwdziałającego zatykaniu się dyszy aerografu.
Technika powstała ok. 1850 roku, na początku XX w. produkowano w Lipsku w firmie Tangier-Werk urządzenia do rozpylania, które umożliwiały seryjną produkcję papierów i ich upowszechnienie.
Technika natryskowa jest wykorzystywana także w dekorowaniu innych elementów oprawy, w szczególności krawędzi.
W Polsce wytwarzaniem papierów natryskowych zajmował się Stefan Szczerbiński, który w l. 30. XX w. tworzył je w różnych technikach zdobniczych: gniecione, szablonowe, warstwowe.
Papiery natryskowe gniecione
Technika polega na zgnieceniu papieru, a następnie napylaniu farb pod różnymi kątami nachylenia podłoża papierowego. Powstają dzięki temu fantazyjne, przestrzenne efekty. S. Szczerbiński nazywał takie papiery "księżycowymi".
Papiery natryskowe szablonowe
Zdobienie przebiega przy użyciu szablonu wyciętego z kartonu lub blachy. Szablony zasłaniają fragmenty powierzchni, chroniąc je przed zabarwieniem. Nieosłonięte partie papieru sa barwione przez rozpylenie farby, następnie szablon jest przekładany na dalsze pole pracy i operacja jest wielokrotnie powtarzana, także z różnymi kolorami farb.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papier szablonowy
Grafika
Przypisy
- T. Windyka, Papiery wzorzyste. Katalog zbiorów Muzeum Papiernictwa w Dusznikach, Duszniki 2012, s. 212-279.
- Schabloniertes Papier, http://www.buntpapier.org/techniken/schabloniertes-papier.html
Autor: E.P.