Papier welinowy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Papier welinowy) |
(→Papier welinowy) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. wove paper; niem. Velinpapier) | (ang. wove paper; niem. Velinpapier) | ||
| − | Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie tkanym. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Sita welinowe zastosowano w maszynach papierniczych już na początku XIX w., papier produkowany maszynowo był papierem welinowym. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo stanowił imitację pergaminu, stąd jego nazwa ( | + | Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie tkanym. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Sita welinowe zastosowano w maszynach papierniczych już na początku XIX w., papier produkowany maszynowo był papierem welinowym. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo stanowił imitację pergaminu, stąd jego nazwa (fr. velin to nazwa delikatnego pergaminu cielęcego). |
Druga cecha papieru welinowego – jego gładkość była uzyskiwana dzięki gładzeniu papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi. | Druga cecha papieru welinowego – jego gładkość była uzyskiwana dzięki gładzeniu papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi. | ||
Aktualna wersja na dzień 22:41, 19 mar 2022
Papier welinowy
(ang. wove paper; niem. Velinpapier)
Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie tkanym. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Sita welinowe zastosowano w maszynach papierniczych już na początku XIX w., papier produkowany maszynowo był papierem welinowym. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo stanowił imitację pergaminu, stąd jego nazwa (fr. velin to nazwa delikatnego pergaminu cielęcego).
Druga cecha papieru welinowego – jego gładkość była uzyskiwana dzięki gładzeniu papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papier
Papier ręcznie czerpany welinowy
Przypisy
- Jakucewicz S., Papiery ozdobne : (text & cover), Warszawa 2006, s. 42, 120-121.
- Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 122.
Autor: E.P.
