Papier welinowy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Papier welinowy) |
|||
| (Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Papier welinowy== | ==Papier welinowy== | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
(ang. wove paper; niem. Velinpapier) | (ang. wove paper; niem. Velinpapier) | ||
| − | Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie | + | |
| + | Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie tkanym. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Sita welinowe zastosowano w maszynach papierniczych już na początku XIX w., papier produkowany maszynowo był papierem welinowym. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo stanowił imitację pergaminu, stąd jego nazwa (fr. velin to nazwa delikatnego pergaminu cielęcego). | ||
| + | |||
| + | Druga cecha papieru welinowego – jego gładkość była uzyskiwana dzięki gładzeniu papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # Jakucewicz S., Papiery ozdobne : (text & cover), Warszawa 2006 | + | # Jakucewicz S., Papiery ozdobne : (text & cover), Warszawa 2006, s. 42, 120-121. |
# Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 122. | # Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 122. | ||
---- | ---- | ||
| − | Autor: '''E.P | + | Autor: '''E.P.''' |
Aktualna wersja na dzień 22:41, 19 mar 2022
Papier welinowy
(ang. wove paper; niem. Velinpapier)
Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie tkanym. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Sita welinowe zastosowano w maszynach papierniczych już na początku XIX w., papier produkowany maszynowo był papierem welinowym. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo stanowił imitację pergaminu, stąd jego nazwa (fr. velin to nazwa delikatnego pergaminu cielęcego).
Druga cecha papieru welinowego – jego gładkość była uzyskiwana dzięki gładzeniu papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papier
Papier ręcznie czerpany welinowy
Przypisy
- Jakucewicz S., Papiery ozdobne : (text & cover), Warszawa 2006, s. 42, 120-121.
- Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 122.
Autor: E.P.
