Papier welinowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Papier welinowy)
(Papier welinowy)
Linia 2: Linia 2:
 
(ang. wove paper; niem. Velinpapier)
 
(ang. wove paper; niem. Velinpapier)
  
Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie siatkowym, o gładkiej powierzchni uzyskanej przez gładzenie papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo traktowano jak imitację pergaminu, stąd jego nazwa (vellum to nazwa najdelikatniejszego pergaminu). W późniejszym okresie sito siatkowe zastosowano w maszynach papierniczych.
+
Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie tkanym. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Sita welinowe zastosowano w maszynach papierniczych już na początku XIX w., papier produkowany maszynowo był papierem welinowym. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo stanowił imitację pergaminu, stąd jego nazwa (vellum to nazwa najdelikatniejszego pergamiu).  
 +
 
 +
Druga cecha papieru welinowego – jego gładkość była uzyskiwana dzięki gładzeniu papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Wersja z 22:37, 19 mar 2022

Papier welinowy

(ang. wove paper; niem. Velinpapier)

Papier nie posiadający żeberek, czerpany na sicie tkanym. Ramkę czerpalniczą zbudowaną nie z drutów lecz z jednolitej miedzianej siatki (tzw. sito welinowe) jako pierwszy zastosował James Whatman (starszy) w 1756 r. Papier welinowy wykonywano z celulozy szmacianej. Sita welinowe zastosowano w maszynach papierniczych już na początku XIX w., papier produkowany maszynowo był papierem welinowym. Papiery welinowe zaopatrywano w filigrany cieniowane (wielotonowe) uzyskane przez wytłaczanie sita oraz filigrany konturowe z nazwą papierni umieszczane na brzegu sita. Gładki, pozbawiony żeberek papier początkowo stanowił imitację pergaminu, stąd jego nazwa (vellum to nazwa najdelikatniejszego pergamiu).

Druga cecha papieru welinowego – jego gładkość była uzyskiwana dzięki gładzeniu papieru pomiędzy polerowanymi płytami metalowymi.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papier
Papier ręcznie czerpany welinowy

Przypisy

  1. Jakucewicz S., Papiery ozdobne : (text & cover), Warszawa 2006, s. 42, 120-121.
  2. Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 122.

Autor: E.P.