Papier z rzucikiem: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 16: Linia 16:
  
 
<gallery>
 
<gallery>
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
File:Melanz1.jpg|Papier z rzucikiem
 +
File:Melanz2.jpg|Papier z rzucikiem
 +
File:Melanz3.jpg|Papier z rzucikiem
 +
File:Melanz4.jpg|Papier z rzucikiem
 
</gallery>
 
</gallery>
  

Aktualna wersja na dzień 14:49, 4 mar 2022

Papier z rzucikiem

(papier melirowany, papier z barwnym rzucikiem, z barwnymi włóknami, papier melanżowy) (ang. granite paper, fr. papier mélangé de fils de soie, niem. Faserpapier, Ingrainpapier)

Papier z barwnymi włóknami dodanymi do masy papierniczej, nadającymi papierowi niejednolity, melanżowy wygląd. Papier z barwnymi włóknami został wynaleziony w 1881 r., po raz pierwszy zastosowany w Szwajcarii w produkcji znaczków pocztowych; barwne włókna stanowiły zabezpieczenie przed fałszowaniem znaczków. Papiery oraz kartony z rzucikiem produkowano także jako papiery ozdobne, na potrzeby introligatorskie, ponadto barwne włókna dodawano do bibuł atramentowych.

Do masy papierowej dodawano strzyżę jedwabną lub wełnianą; są to włókna pochodzenia zwierzęcego, białkowe. Wybarwianie strzyży zachodziło, w masie papierniczej, do której dodawano barwniki kwasowe bezpośrednie, którymi nie barwią się włókna celulozowe (roślinne). Barwniki bezpośrednie stosowano w kilku podstawowych kolorach: niebieskim, czerwonym, zielonym. Produkowano także papier z włóknami roślinnymi, bawełnianymi lub lnianymi, a nawet syntetycznymi, zabarwionymi przed dodaniem do masy.

W języku niemieckim rozróżniano papier z włóknami jedwabnymi – Faserpapier od papieru z włóknami wełnianymi – Ingrainpapier.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papier maszynowy

Grafika

Przypisy

  1. S. Jakucewicz, S. Khadzynova, Sposoby zabezpieczania dokumentów, Łódź 2020, s. 83-84.

Autor: E.P.